Aantekeningen vs. 803-1195                  Aantekeningen vs. 1-407 - Aantekeningen 408-802

 

 

4. Dirk de III. Graaf.

      

Is in ’t bericht* gevaaren

*bericht = bestuur 

Zin kint Tiederic overware;

[805] Ti ni lange* Greva bleef:

*lang[e] = lang 

Want ha*, alse* men screef*

*ha = immers ?

*als[e] = als, toen

*screef = schreef

MXLVIII. Ons Heren  [1048]

Jare*, zo rees die vete were*,

*jar[e] = jaar

*wer[e] = weer 

Tussen di Keisere* en zin trien*,

*Keiser[e] = keizer

*trien = trein, gevolg

[810] Jegen ti Jachte* en Visseriën;

*jacht[e] = jacht 

Ti stonden bi zin Vaderes* tiden.

*vader[e]s = vaders'

 

Tweede slag bij Vlaardingen

*Kolyn doet het voorkomen of het conflict weer om de jacht en visserij zou gaan, maar de werkelijkheid is, dat graaf Dirk IV zich aansloot bij de rebellie van Godfried met de Baard en Boudewijn V van Rijsel van Vlaanderen tegen koning Hendrik III. Godfried met de Baard meende geheel Lotharingen te erven, maar door tussenkomst van koning Hendrik III kreeg hij alleen Neder-Lotharingen, terwijl Opper-Lotharingen naar zijn broer ging.

Ti Keizer kwam af to striden

Omtrent Paesen al in dat Tricht,

Ente bi jem quam, niet licht,

[815] Ti Marcgreva fan Braban*,

*Onjuist. Bronnen geven aan, dat de hertog van Brandenburg bedoeld wordt. Brabant berust op een onjuiste gissing van Scriverius. 

Al mit menic stoute* man.

*stout[e] = stoutmoedig, moedig 

Zi kwamen ave* te scepe*

*av[e] = af

*scep[e] = scheep, schip 

Na Fleretelingen* slepen;

*Vlaardingen 

Daer ti Greva Tieric was.

[820] Ic moet u zagen, das

Ti Biscop Wase* had groeten vaer*,

*Bisschop Azzo van L

*vaer = vrees, angst. 

Als iet wale* bliek* daer naer,

*wale - wal[e] = wel

*bliek = bleek

*daer naer = daarna 

Zin volck te ledene ter heervaert*.

*leden[e] ter heervaert = in krijgstocht leiden 

Hi bleef after in ti staert*

*after = achter

*staert = achterhoede 

[825] Ende wurde* alzins te moe,

*wurd[e] = werd 

Dat hi blotelicke* zag toe,

*blotelick[e] =  eenvoudig, eenvoudigweg, verg. Jan van Scorel:

Die voordert tot wel levens kunste grotelick, / Wat lustigh valt hanteertmen dick en blotelick.
 

Hoe ti wiech zolde* vergaen.

*zolde = zoude, zou 

 

Ti Keisere* ging beslaen*

*keiser[e] = keizer

*beslaen = beleggen, omsingelen 

Zin here* alom den Doertricht;

*here = heir, leger 

[830] En wan ti veste nie licht,

En trac ave te Fleretelingen.

*Vlaardingen

Greva Tidric quame bespringen

Met lichte scuta groet getal;

Ti grove scepen ni smal

[835] Volgde nare. Mette Ebbe

Twi stiter jegen die grebbe*,

*grebbe = waterkering, dijk 

Ende zat vaste in ’t murch*.

*murch = modder 

Ti dage wurt Kenenburch*

*Onjuist. Bronnen geven aan, dat Rijnsburg en Vlaardingen werden heroverd. Kenenburg berust op een onjuiste gissing van Scriverius.

En Fleretelingen alle verast.

[840] Mare alsse het watere vast

Woes*, en ti jonge Grave

*woes = waste, het wassende water

Ane quam, en daer ave

Ten diek scilicke* doerbrack,

*scilick[e] = schielijk, plotseling 

Dien ter halverwegen stak;

[845] Zat Keizer Henricr here*

*her[e] = heir, leger 

Alom blanc in dat mere.

Ti Keizer zelve* liep gevaer;

*zelv[e] = zelf 

Sus kunde i ja daer en naer*

*daer en naer = daarna 

Verdere* nederwaerts ni geraken

*verder[e] = verder

[850] En moeste* de tocht staken,

*moest[e] = moest

Onvericht en kerene weer*.

*keerde onverrichter zake terug 

Greva Tierick zinde* das heer

*zinde = ziende

Breken, en ti gewaren* swanken*,

*gewaren = geweren

*swanken = Duits: schwanken = afwenden 

Al in roere, en datte planken

[855] Ontbraken, vil* met menic boet

*vil = viel 

Op tie scepen en namze. Daer stoet

Ti mogende Keisere* begrepen

*keizer[e] = keizer

* begrepen = ingesloten, in de grip van 

Van wenige Fresen, zonder scepen

*Fresen - Friesen = Friezen 

In ’t slyke, en trac ave.

 

Daer vil ti jonge Grave

[861] Metten* zinen in ti staert.

*metten = met de 

’t Here* worde te barentaert*

*her[e] = heir, leger

*barentaert = in opperste verwarring 

En ontdane. Wo vil* daer bliven,

*wo vil = hoe velen 

Zolen wi ja ni licht scriven

[865] Ti Keyzere selves kwam

Kume* daer ave t’ Utrecht gram

*kume = nauwelijks, Duits kaum 

Op Biscop Wasse* tier stonden;

*Bisschop Azzo van Luik. 

Ente dwong CCC ponden

Zilvers ave ware het recht.

[870] Grave Tirick trak recht

Op den Doertrecht ane, en wanze.

Daer begaff em de kanse.

Dat ti Hertoge van Braban

*Onjuist. Bronnen geven aan, dat de hertog van Brandenburg bedoeld wordt. Brabant berust op een onjuiste gissing van Scriverius.

Van ten zinen himble zan

[875] Te Doertrechtave den boom datze

Ti Adel Greva Tierick verraste

Als mit ien feninige* strael.

*feninige = venijnige, giftige

 

’t Is gesciet (als ic verhael)

Dat i starf vane* dat hinder,

*van[e] = van 

[880] Sonder Wyve*, zonder kinder

*wyv[e] = wijf, vrouw

Alsus opten Doertricht.

Negen jaren ieft i bericht.

Zin Broeder Florens volgde mede

(Alse recht was*) in ti stede.

*als[e] recht was = conform het erfopvolgingsrecht, bij gebreke van erfopvolging in de eerste lijn. Dirk IV was ongehuwd en kinderloos.

 

5. Floris de I.

 

Dese Florens, ti viefde Graef

[886] Na ’s Broeders doet zegge ic aef,

Dat hi huwede* ien Wive*,

*huw[e]de = huwde

*wiv[e] = wijf, vrouw

Adelicke en schoen van live,

<hylikede namaels hogen> 

Hereman van Saxen Hertoge

[890] kint; daer i ave kreeg

Ien Soen en Dochtere van deeg*;

*van deeg = van deugd, deugdelijk, degelijk

Ti ave ti kroen van Franken.

Hi gaf mede veel in danken,

Den Godshuse t’ Egmunt

[895] Over ziender Wyven gunt;

Ti Geretrude hite bi name.

 

’t Is jem overkamen,

Dat ti Hertoge van Braban*,

*Godfried de Kinderloze 

Ti Biscop van Keulene*, an

*bisschop Herman II van Keulen 

[900] Ti Heare van Cuuk mede

Utes Keizers* name strede

*keizer Hendrik III 

Op Greve Florens; om dat

I in zin gewout* besat

*gewout = geweld, macht

Ente, als zin Vorders*, hieve*

*vorders = voorouders, voorvaderen

*hieve = voet, tol heffen 

[905] Het tricht op ti Merwa griven

In doer groete lasten zwaer.

Dus togen zi op aldaer;

Mare worden tegen wille

Ontdaen. Daer sat stille

[910] Ti Biscop al van Uutricht

Ente ne darve zik in den twicht

Steken, wt anxte en vare*

*anxte en vare = angst en vrees 

Florens ce mare

Ginc over dat lant.

[915] Zo dat zine felle viant

In gien poert peinsde zeker wesen.

 

't Es geschiet (alsse wi lesen)

Op ienen dach dat i sloech

By Hamert vreeselick g'noech

[920] Tusken ti Maze ende Wahle,

Ente ging mat* onder ien boem

*mat = afgemat, moe 

Liggen tot ruste toten droem.

Aldaer quamen ane gereeden

Ti Heren van Cuuk in zine geleden;

[925] Ti em verraste en sloeg em doet

Dat was ja jammere groet

Voer hem, en ti metten bleven.

Dus voeren zi ten langen leeven

Ende begraven tot Hegmunt.

[930] Alle 't Land stont over unt*.

*stont over unt = stond overeind

Dit heft zich alzo vervaren,

Als men schreef Godts geboerte jaren

MLX. Ende ien: [1061]

Alze hi der jaren dertien

[935] Hollant hadde* bericht* als Greve.

*hadde = had[de]

*bericht = bestuurd 

 

Jan Wagenaar heeft onder andere aan de hand van deze passage bij Kolyn de volgende biografie van Dirk IV geschreven. Nadat hij ook zelf de onechtheid van de Rijmkroniek had aangetoond, heeft hij alle verwijzingen naar Kolyn geschrapt.

XXIV. Dirk de IV. wordt Graaf, in zyne plaats. Dirk volgde hem op in 't bewind over 't Graafschap van Holland, en wordt, gemeenlyk, onder den naam van Dirk den IV., voor den vyfden Graave van Holland gerekend. Floris kreeg, volgens 't verhaal onzer Kronyken (d), 't bewind over Oostfriesland. Doch 't is vermoedelyk, dat zy zig vergist, en Kennemerland en Westfriesland gemeend hebben, waar over Sifrid of Sikko, Zoon van Graave Arnoud, ook eertyds 't gebied gehad hadt. Keizer Koenraad de II., die zig te Utrecht, hadt vervoegd, om, nevens zyne Gemaalin, [154] zynen Zoon Henrik, en verderen Hofstoet, aldaar het Pinksterfeest te vieren, overleedt 'er, niet lang na Graaf Dirk den III., op den vierden van Zomermaand (e). Ook werden 'er zyne ingewanden ter aarde besteld (f). Zyn Zoon en opvolger Henrik de III. zig, in 't volgend jaar, insgelyks te Utrecht ophoudende, begiftigde de S. Maartens Kerke aldaar, ter gedagtenisse van de begraavinge der ingewanden des overleeden Keizers, met verscheiden' Landeryen, zo in het Dorp of Steedje Groningen, als in eenige andere min bekende Plaatsen, in het Graafschap Drente, gelegen. De Giftbrieven, die nog voor handen zyn, zyn te Utrecht, op den een en twintigsten van Bloeimaand des jaars 1040, gedagtekend (g). Bernulf. of Bernold (h), die thans den Bisschoppelyken stoel van Utrecht bekleedde, bevestigde, omtrent deezen tyd, het Vredesverdrag, welk, tusschen zynen voorzaat, Adelbold, en Dirk den III., gemaakt was, met Dirks Zoonen, Dirk den IV. en Floris (i). Doch van eenen anderen kant, werdt Holland, weinige jaaren laater, wederom door de wapenen ontrust.

XXV. Oorsprong der tweedragt tusschen Holland en Vlaanderen. Vlaanderen werdt, sedert omtrent twee eeuwen, geregeerd, door Graaven, die Leenmannen der Koningen van Frankryk waren. Boudewyn de IV., Graaf van Vlaanderen, raak- [155] te, in den aanvang der elfde eeuwe, in oorlog, met Arnoud, Graave van Valenchyn, die zyn Graafschap van den Keizer, toen Henrik den II., ter Leen hieldt. Boudewyn bemagtigde de Stad Valenchyn, die, sedert, door Keizer Henrik., als Leenheer van Graave Arnoud, belegerd werdt. Doch de Graaf van Vlaanderen, met Krygsvolk van Robert, Koning van Frankryk, gesterkt, noodzaakte den Keizer't beleg op te breeken. Dit gebeurde, in 't jaar 1006 (k). In 't volgend jaar, sloeg de Keizer 't beleg voor 't Slot van Gend, welk hy inkreeg. Graaf Boudewyn neigde toen tot een verdrag; welk voordeelig genoeg voor hem uitviel, alzo de Keizer hem aan zig verbinden wilde, om, door zyn' moed en vermogen, de Neder-Lotharingers, die zeer tot opstand neigden, in toom te houden. Hy lietss hem dan Valenchyn, mids hy 't van 't Ryk ter Leen hieldt: en droeg hem zelfs, niet lang daar na, Walcheren (l), en zo sommigen schryven, nog andere Zeeuwsche Eilanden op (m). Vlaanderen zou zig zelfs, oudtyds, tot aan het Zeeuwsch Eiland Schouwen toe, hebben uitgestrekt (n); zodat gantsch Zeeland Bewester-Schelde tot Vlaanderen zou behoord hebben. Onderzoek van het Regt der Hollandsche Graaven op Zeeland Bewester Schelde. De Hollandsche Graaven beweerden ouder regt op de Zeeuwsche Eilanden Bewester-Schelde te hebben; doch op wat grond, is bezwaarlyk aan te wyzen. De Vlaamsche Kro- [156] nykschryvers willen, dat zy zig beriepen, op de Gifte van Keizer Lodewyk van 't Woud Wasda, waar voor men dan Walcheren neemt, in den jaare 868; gedaan (o). Anders zou men mogen gissen, dat zy hun regt vestigden, op laater' Giftbrieven, by welken hun Graafschap, Zuidwaards tot aan Fortrapa wordt bepaald; welk Fortrapa, met de meeste schynbaarheid, in Zuidbeveland gezogt wordt (p). Doch wat hier ook van zy, Zeeland Bewester-Schelde is lang een twistappel geweest, tusschen de Graaven van Holland en van Vlaanderen. De tweedragt, hieruit ontstaan, was, agt ik, oorzaak van den inval in Friesland, in 'tjaar een duizend vyf en veertig, door Boudewyn den V., Graave van Vlaanderen, ondernomen: van welken ons de Kronykschryvers niets anders melden, dan dat hy zyne vyanden verslaagen heeft, en zonder schade geleeden te hebben, zegepraalend t' huiswaards gekeerd is (q).

XXVI. Nieuwe onlust tusschen Holland en Utrecht. Men mag, niet zonder reden, vermoeden, dat deeze nederlaag, den Hollandschen Graave toegebragt, den Utrechtschen Bisschop wederom aanleiding zal hebben gegeven, om Keizer Henrik den III., tot eenen Kryg tegen Dirk den IV. op te hitsen; schoon ons hiervan geen duidelyk blyk, in de oude Gedenkschriften, is voorgekomen, De Bisschoppen Adelbold en Bernulf zagen, dit weet men, Graaf Dirk ongaarne in 't bezit der Landen omtrent de Merwe en Ryn. Adelbold wist, van Kei- [157] zer Koenraad den II., al in den jaare 1027, het Graafschap in Teisterbant te verkrygen, met zo volkomen regt van gebieden, dat 'er niemant, naderhand, iets over te zeggen mogt hebben (r). Vermoedelyk wordt hier mede een Graafschap gemeend, welk thans, gedeeltelyk ten minsten, in Dirks geweld was, en dan kan 't geen ander zyn, dan 't gene omtrent Dordrecht gelegen was. Immers men weet, van elders, dat zowel Keizer Koenraad, als Henrik de II., en Henrik de III., veel moeite aangewend hebben, om de Utrechtsche Kerk wederom in 't bezit te stellen van de goederen, omtrent de Merwe, de Waal, den Ryn en elders gelegen, en haar, zo men voorgaf, door Graave Dirk den III., en zyne twee Zoonen, geweldiglyk ontroofd (s). Wat Henrik de II. hier toe gedaan hebbe, is tevooren verhaald. Zo Koenraad meer dan de gemelde Gift in 't werk gesteld heeft, om de Utrechtsche Kerk in haar regt te handhaaven, hebben de oude Schryvers, die tot onze kennis gekomen zyn, verzuimd zulks aan te tekenen. Doch van de verrigtingen des tegenwoordigen Keizers, Henrik den III., ten behoeve der Utrechtsche Kerke, zullen wy nu, uit de egtste berigten, verslag doen. Kryg tusschen de Keizerschen en Hollanders (1046). Met den aanvang des jaars een duizend zes en veertig, hadt de Keizer eene tamelyke Vloot Schepen en een aanzienlyk getal van gewapenden byeen verzameld. De Schepen schynen op de Maaze te water gebragt te [158] zyn; doch de Keizer en andere Grooten begaven zig, om het Paaschfeest te vieren, naar Utrecht, welke Stad, de Schryver, die hiervan gewaagt, en deezen tyd beleefde, nog eene Stad van Friesland noemt (t). Onder de Bondgenooten of Leenmannen des Keizers, die hem, op deezen togt, verzelden, worden Lambert de II, Graaf van Leuven, en Wazo, Bisschop van Luik, met naame gemeld (u). Doch de laatste was zo onbedreeven in den Wapenhandel, dat hy zig, niet dan schoorvoetende en vol vreeze, op den togt begaf. Ook hieldt hy zig, geduurende den stryd, altoos in de agterhoede; 't welk hy, naderhand, met drie honderd ponden zilvers, ten behoeve der Keizerlyke Schatkist, boeten moest (v). Na 't vieren van 't Paaschfeest, begaven zig de Keizer en de andere Legerhoofden naar de Vloote; die vast den stroom afzakte, en wel haast Dordrecht bereikt hadt. De Plaats werdt terstond beslooten door 't Keizerlyk Leger, en zo hevig bestormd, dat men 't, eerlang, opgeeven moest. Dordrecht wordt ingenomen. De Keizer, Dordrecht van bezetting voorzien hebbende, zakte met de Vloot af naar Vlaardingen, alwaar zig Graaf Dirk toen bevondt (w). De oudste der Schryveren, welken wy't verhaal van deezen togt ontleend hebben, noemt Graaf Dirk, [159] by deeze gelegenheid, Markgraaf van Vlaardingen (x), verstaande, waarschynlyk, door Vlaardingen, niet alleen de Stede van dien naam, maar ook de gantsche Landstreek daaromtrent, die, aan den mond der Maaze, digt aan Zee, gelegen, als de uiterste grensscheiding des Ryks, aan deezen kant, werdt aangemerkt: waarom ook den Graaf de naam van Mark- of Grensgraaf gegeven werdt. Dezelfde Schryver noemt den mond der Maaze, voor Vlaardingen, de Vlaardingerengte [Fretum Phladirtingum]; waaruit veelligt af te neemen is, dat de geweldige wyde mond der Maaze, van welken oude Schryvers (y) gewaagen, door den tyd, reeds merkelyk enger geworden was. Vlaardingen en Keenenburg overmeesterd. Graaf Dirk werdt, eer hy 't wist, te Vlaardingen verrast, door de Keizerlyke Vloote, weshalven hy de Plaats ruimde, die, terstond, door de Keizerschen, bezet werdt. Keenenburg, eene sterkte, aan het water de Keen in Delfland gelegen, werdt, insgelyks, door hen, bemagtigd (z); en dus de gantsche Landstreek, die de Hollandsche Graaven der Utrechtsche Kerke, zo men voorgaf, onregtvaardiglyk ontweldigd hadden, hun wederom afhandig gemaakt (a). Dirk de IV. verbindt zig met Godefrid, Hertog van Lotharingen. Graaf Dirk, zig, zo onverhoeds, van een groot deel zyner bezittingen beroofd ziende, was op middelen bedagt, om zig te herstellen. Zyn verlies maakte hem stouter, en hy nam 'er gelegenheid uit, om openlyk tegen [160] den Keizer op te staan (b). Gozilo, Broeder en opvolger van Godefrid, Hertog van Lotharingen, overleeden zynde, hadt twee Zoonen nagelaaten, Gozilo en Godefrid. Voor zyn overlyden, hadt hy, met 's Keizers bewilliging, Gozilo, schoon onbekwaam tot de Regeeringe, tot zynen opvolger in Opper-Lotharingen geschikt (c). Godefrid, wien Neder-Lotharingen, tevooren reeds, toegelegd was, hier over te onvrede, vatte de wapenen op tegen den Keizer, en poogde zig, ook van Opper-Lotharingen, met geweld, meester te maaken. Het gantsche land, tot aan den Ryn toe, werdt, door hem, afgeloopen; en Hertog Albrecht, dien de Keizer, in Gozilo's plaats, 't gebied over Opper-Lotharingen opgedraagen hadt, in eenen veldslag, overwonnen en gedood. Dit gebeurde, in 'tjaar 1044 (d). Godefrid zig, naderhand, op den raad zyner vrienden, aan de genade des Keizers hebbende overgegeven, werdt eenigen tyd gevangen gehouden; doch eerlang wederom op vrye voeten gesteld (e). Toen, ziende dat hem zyne onderwerping niets gebaat hadt, dreef hem de slegte staat zyner zaaken andermaal tot eenen opstand. Dit besluit nam hy juist op dien tyd, als de Hollandsche Graaf een diergelyk genomen hadt. Hertog Godefrid en Graaf Dirk maakten dan terstond een verbond samen, om den Keizer alle afbreuk te doen, en zig in 't verlooren of ontnomen bewind te herstellen. [161] De Hertog stelde zig terstond in staat, om zyn woord naar te komen. En behalven andete nadeelen, die hy den Ryke toebragt, gelukte het hem, de Stad Nieuwmegen te bemagtigen, en het Vorstelyk Paleis, aldaar door Karel den Grooten gestigt, door den brand, te vernielen (f). Graaf Dirk zat ook niet stil; maar een vliegend Leger byeen gerukt hebbende, liep hy het platte land der naaste Bisdommen, waarschynlyk Utrecht en Luik, alomme af, ysselyke verwoestingen aanregtende (g). +'t Paleis te Nieuwmegen verbrand (1047).

XXVII. Scheepsstryd voor Vlaardingen, tusschen de Keizerschen en Hollanders (1047). Het gros van 't Keizerlyk Leger was, na 't wel gelukken van den aanslag op Dordrecht en Vlaardingen, wederom teruggekeerd, en de Keizer, midlerwyl met andere zaaken onledig, vierde het Pinksterfeest des volgenden jaars te Spiers, toen hy van de vyandlykheden van Hertog Godefrid en Graave Dirk tyding kreeg. De Hertog schikte hem, kort daar op, een gezantschap toe, en wist zynen opstand zo listiglyk te verschoonen, dat de Keizer besloot zyne magt, voor eerst, alleen tegen Graave Dirk te wenden (h). Tegen den Herfst dan, werdt 'er wederom eene Vloot toegerust, die, eerst langs den Ryn, en vervolgens langs de Waale en Maaze, tot voor Vlaardingen afzakte. Een oud Schryver, die van deezen togt gewaagt, zegt, dat de Keizer zig toen van Rynsburg en Vlaardingen, twee zeer sterke Steden in Friesland, meester [162] maakte (i). Doch wy hebben gezien, dat Vlaardingen, tevooren reeds, door hem, bemagtigd was. 't Kan zyn, dat hy nu een gedeelte zyner benden ontscheept heeft, om Rynsburg in te neemen. Doch 't is bedenkelyk, of men voor Rynsburg of Rinesburg, gelyk 'er eigenlyk staat, geen Keenenburg moet leezen, 't welk ook reeds tevooren overmeesterd was. Dit wordt te waarschynlyker, omdat ouder Schryvers getuigen, dat de Keizer, op deezen tweeden togt, weinig uitregtte (k). 't Jaargetyde was te ver verloopen, en de grond reeds, op veele plaatsen, zo week geworden, dat het ontscheepte Leger weinig spoed maaken kon. Ook waren twee van de grootste Schepen, met de ebbe, in den slyk vast geraakt. Hier kwam nog by, dat de Maasdyk, door eenen opgekomen hoogen vloed, zoveel te lyden hadt, dat hy bezweek: waar door de Legerplaats des Keizers alomme onderliep, en de Keizer zelf in gevaar van verdrinken raakte. Toen gaf hy bevel, om af te trekken en scheep te gaan. Graaf Dirk, die zig, bytyds, van een goed getal van ligtgewapende vaartuigen voorzien hadt, was ondertusschen, op de slegt bemande en ten deele in 't slyk belemmerde Keizerlyke Schepen aangevallen, van welken hy zig, schier zonder slag of stoot, meester gemaakt hadt; dus de Keizer, geenen kans ziende, om zyner Vloote wederom magtig te wor- [163] den, den weg naar Utrecht insloeg. Graaf Dirk, met weinige manschap te lande gestapt, vervolgde den wykenden vyand een stuk wegs, en bragt hem, in zyne agterhoede, merkelyke schade toe. Keizer Henrik kwam, met het overschot zyns Legers, ter naauwernood behouden te Utrecht; en Graaf Dirk, teruggekeerd, trok, regt toe regt aan, op Dordrecht, van welke Stad, hy zig, met weinige moeite, meester maakte (l). Ook viel hem, sedert, wederom alles in handen, dat hem tevooren ontweldigd was.

XXVIII. Dood van Dirk den IV (1049). Doch hy genoot de vrugten zyner over winninge niet lang. In 't volgend jaar, te Luik, op een steekspel, verzogt zynde, hadt hy 't ongeluk van den Broeder van Herman, Aartsbisschop van Keulen, zo zwaar met eene speer te kwetsen, dat hy't bestierf: 't welk zo hoog genomen werdt, dat de Bisschoplyken terstond de Hollanders op 't Lyf vielen (m), en onder anderen, twee Bastaardbroeders des Graaven van Holland dood sloegen (n). Graaf Dirk bergde zig, ter naauwer nood, met de vlugt; doch was zo verstoord over 't bedryf der Bisschoplyken, dat hy, te Dordrecht gekomen, de Keulsche en Luiksche Koopvaardyschepen, die aldaar lagen, in den brand deedt steeken, en den Koopluiden deezer twee Bisdommen, die zig in de Stad bevonden, hunne waaren, niet dan na 't betaalen van eene zwaare geldboete, volgen lietss. Ook verboodt [164] hy hun den handel in zyn Graafschap (o). Dit alles verbitterde de Bisschoppen ten hoogsten, des zy, zig met de Bisschoppen van Utrecht en van Mets, en met Egbert, Markgraave van Brandenburg, verbonden hebbende, een aanzienlyk Leger byeen bragten, en tegen den winter, als de wegen hard geworden, en de wateren toegevrooren waren naar Dordrecht trokken (p). Zij hielden heimelyk verstand met eenige Hollandsche Edelen, die aldaar woonden, en zig niet ontzagen, hun de Stad in handen te leveren: uit welke zy, sedert, het platte land alomme afliepen. Graaf Dirk, die ondertusschen ook een tamelyk Leger byeen gerukt hadt, begaf zig, heimelyk, naar Dordrecht, en geraakte 'er, op zekeren nagt, door hulp van Heere Gerard van Putten, ongemerkt, binnen. Zyne benden, langs de straaten, in slagorde geschaard hebbende, viel hy den verraaderen en vyanden zo onzagt op 't lyf, dat 'er eenige honderden sneuvelden, en de overigen, nevens de Bisschoppen en den Markgraaf, genoodzaakt werden, de Stad te ruimen. Doch Graaf Dirk, 's daags na 't gevegt, zig, van weinigen verzeld, langs de wallen, met wandelen vermaakende, werdt, toen hy 'er minst op verdagt was, door zekeren onbekenden Keulenaar, die zig versteken hadt, met een vergiftigen pyl, in de dye gekwetst, zo gevaarlyk, dat hy 't, binnen drie dagen, op den veertienden [165] van Louwmaand des jaars 1049, bestierf (q). Men toont te Dordrecht nog een Huis, Holland genaamd, 't welk geloofd wordt, in de plaats van het Huis, uit hetwelk de schoot geschiedde, gebouwd te zyn. Ook draagt de straat, in welke den Graave dit ongeluk trof, nog den naam van Graavenstraat.

 

(b) Glaber. Hist. Libr. III. Cap. 7.

(c) Theod. a Leydis Leon. Monach. Egm. Brevic.

(d) Joann. a Leydis Libr. IX. Cap. 1.

(e) Wippon. Vita Chunr. Salici p. 442.

(f) Buchel. ad Bekam p. 41.

(g) Heda p. 120, 121.

(h) Vide Epitaph. ejus apud Mattheum ad Anonym. de Rebus Ultraj. p. 189.

(i) Beka in Bernulpho p. 39.

(k) Sigeb. Gemblac. adannum 1006.

(l) Ditmar. Libr. VI. p. 383. Iperii Chron. S. Bertini Cap. XXXIV. Sigfb. Gembl. adannum 1007.

(m) Meyer. adann. 1007.

(n) Oliver, Vred. Sigill. Comit. Flandt. p. 34.

(o) Meyerus ubisupra.

(p) Zie hiervoor bl. 108.

(q) Meyerus ad annum 1045.

(r) Diplom. Conradi II. apud Hedam p. 114.

(s) Diploma Henrici IV. apud Hedam p. 129, 130.

(t) Hermann. Contract. adaxxam 1046.

(u) Kl. Kolyn, bl. 273.

(v) Anselmus in Wazone. Cap. CVII. Gesta Episc. Leod. Cap. LXIII. apud Mart. Durand. Veter. Monum. Tom. IV. p. 903.

(w) Kl. Kolyn bl. 273, 274.

(x) Hermann. Contract. adannum 1046.

(y) Tacit. Annal, II. Cap. 6.

(z) Kl. Kolyn bl. 274.

(a) Hermann, Contract. adannum 1046.

(b) Hermann. Contr. adannum 1046.

(c) Hermann. Contr. adannum 1044. Sigeb. Gembl. adannum 1044.

(d) Lamr. Schafnaburg. adannum 1044. Sigerert. Gemblac. adannum. 1048.

(e) Lambert. Schafnab. adannum 1044, 1045.

(f) Lamb. Schafnab. adann. 1046.

(g) Hermann. Contract. adann. 1047.

(h) Hermann. Contract. adannum. 1047.

(i) Lambert. Schafnab. adannum 1047. Conf. Chronic. Herveld. adann. 1047. Ed. Schardii Tom. I.

(k) Hermann. Contract. adannum 1047.

(l) Kl. Kolyn bl. 274, 275.

(m) Florar. Tempor. by Scriverius Graaven, bl. 68.

(n) Chron. vet. by Scriver. Graaven, bl. 71.

(o) Manuscr. vet. interpol. by Scriver. Graaven bl. 70. Magnum Chron. Belg. Edit. Pisiorii p. 106

(p) Hermann. Contract. adannum 1049.

(q) Florar. Temp. Manuscr. vet. by Scriver. Graaven bl. 69, 70. Theod. A Leydis Leon. Monach. Brevic. p. 144, 151

 

Voogdij van Gertruida van Saksen

 

Zin Wyve Geertruut is bleven*

*bleven = ge-bleven 

An 't bestier, jegens hair kroist*.

*kroist = kroost, kinderen 

Ende want zi behoifde* troist

*behoifde = behoefde, had behoefte aan

Ende helpe, dieze Stunde,

[940] Is 't beslagen* datze huwde

*beslagen = besloten 

 

Voogdij van Robrecht de Fries

 

Die oudste* Zoene van Boudyn

Kolyn wijkt hier in navolging van bronnen van Scriverius af van de gangbare lezing, dat Robrecht de Fries een jongere zoon was. 

Vanne Vlaender; dat i zou zyn

Voegt* jegens ten jongen Grave.

*voegt = voogd. Zie vs. 94 voight

Daer oic dese Robbregt ave

[945] Den name Robbert de Vries behalt*.

*behalt = kreeg 

Want, voir Godevairt metten balt*,

*Godfried met de Bult

Hiet men van Frieslant Grave.

Ende dit kwam hem du daer ave.

Hy hadde, als voight*, het land bestelt

*voight = voogd. Zie vs. 943 voegt 

[950] Agte jaren, tog met gewelt.

 

Godfried met de Bult

 

Die gebochalde Govaert* henen

*Godfried met de Bult 

Op Hollant (zoude ic menen)

Toeg met groeten heer;

Biscop Willem in ti weer*

*weer = oorlog 

[955] Van Uutrichte halpe mede.

Robbregt most ruumen ti stede*,

*Van Alkemade: Van de zwaare en haggelijke Slag in dit landgevallen tussen Robbert als in huwelijk hebbende des lands Gravin, en tussen de Biscop van Uitregt en Hertog Govert zijn onse Jaarboeken vol, en verhaalen dezelve omstandig, tot welke wij den opmerkenden Leezer wijzen. De uitslag is geweest de Nederlaag der Hollanders, gevolgt door de Vlugt van de Gravin met hare minderjaarige kinderen, nevens haar Man Robbert de Vries. Onsen Schrijver zegt met algemeene woorden, dat hij naar Vlaanderen vlugte, maar Stoke en anderen melden ook de Stad na welke hij zig, gevlugt zijnde, metterwoon begaf, naamelijk de Stad Gent. Dese ongelukkige Slag en de Vlugt van Robbert met de Gravin is voorgevallen in het jaar 1071. zulks alle Schrijvers getuijgende. 

Ente trak na Vlaenderlant;

Dat hy krege, als Grave, in hant.*

*Van Alkemade: Dat desen Prins Robbert de Vries aan het Graafschap van Vlaanderen gekoomen is, blijkt bij alle de Schrijvers, maar dat zulks tegen voorgaande gedaane beloften, en Eede, en bijgevolge niet ter goeder trouwe zoude geschiet zijn, verhaalen zommigen. Onder dese is Andreas Sylvius Archiprior Marcianendis die in het 3.  boek zijner geschiedenissen aldus spreekt: 'In het 12e jaar van Philips Koning van Vrankrijk, Boudewijn van Rijssel Graaf van Vlaanderen, s' Konings Voogd, en Boudewijn zijn Zoon beijde overleeden zijnde, zoo heeft Robbert zijn Broeder de Vries bijgenaamt, die bij s' Vaders leeven te Oudenaarden opde overblijfzelen der Heijligen aldaar uit de kerken van Vlaanderen gebragt, int bijweezen en met toestaan van zijn Vader en in de tegenwoordigheijd van al de Vlaamse Vrijheeren gezworen had, dat hij noit bij 't leeven van zijn Vader zonderzonder deszelfs bevel in Vlaanderen zoude wederkeeren, nog ook na zijn Dood its eijsschen, is hij in Vriesland getrokken, en heeft zijn verblijf gehouden bij Graaf Floris; die zijnde overleeden heeft hij deszelfs huijsvrouw ten huwelijk genoomen, maar zijn Broeder Boudewijn zijnde overleeden, heeft hij met toestaan der Vlaamingen tegen Arnoud de zoon zijns Broeders Boudewijn, als een meijneedigen Vlaanderen bemagtigt.' Dese Afstand dus plegtelijk onder gestaafden Eede gedaan, is waaragtig en bekend bij alle de Schrijvers van die tijden, waarvan onder anderen te zien is M. Stoke die dese geheele zaak te Oudenaarden voorgevallen berijmt en beschreeven heeft.

 

De Builtrugde Govaert

[960] Prante rechte voir zin Paert*

*Van Alkemade: Hield staande dat Holland hem met regt toekwam. 

Op Hollant; Om dat vore langhen

Zine Voorder ti gevangen*

*Van Alkemade: Ziet van deze Hertog onze Schrijver hier voor int breede beschreven. 

Hertoge, Godefroi van Arden,

*Godfried de Kinderloze

Wien Tierick ti darde pren

[965] In den slach van Henrike*

*Van Alkemade: Keijzer Henrik de IV. die bij zijne opene brieve verklaard, dat Graaf Dirk en zijn Zoon, ten tijde van Henrik de II. en van Biscop Adelboldus, ten onregte de Kerk van Uitregt ontnomen had de plaatzen in Zuidholland aan de Merwe, hier voor gemeld, welke brief gegeven is te Woerd int jaar 1064.  in de werken van P.Schriverius en andere woordelijks uitgeschreven. 

De Keizere tot zikke

Volgens onzagte breven* gewan*;

*onzagte breven = harde brieven, waarover geen misverstand kan bestaan.

*Van Alkemade: Zeer ligtelijk konde de Keijzer bewoogen worden om dusdanige brieven aan den Biscop van Uitregt te verleenen, zoo omdat hij een gifte deed, en een bestelling maakte, waartoe hij noit regt had, als omdat hij met de Biscop int zelve belang was, en met hem veele jaaren den Oorlog tegen de Hollanders gevoert had, hoewel tot hun schade en schande. Twee bijzondere brieven worden gevonden, die voor handen zijn.

Sommige dingen als 's Vorsten man,

Den i met Biscop Willem hive

[970] Van te Keizere al zin live.

Zy verworven beyde te hant,

Jegons Geertrude al Hollant;

Onder hen beyden te schikken zamen*.

*Van Alkemade: Dat de Biscop met Govert, ingevolge vant verdrag voor t' aangaan van den Oorlog gemaakt, de Hollandse Beuijt t' zamen zoude deelen. 

Zi mochten 's hun billicr schamen

[975] Zolcken aterlycke* bestaen.

*Van Alkemade: Aterlijk, onregtvaardig, ter kwader trouwe, Een stout zeggen van onzen geestlijken Broeder, tot laste vanden Biscop van Uitregt, het kerkelijk Opperhoofd des Lande, en die in dien tijd zoo ontzaggelijk en gedugt was.

Het isse Biscop Willem vergaen

Als men zegt: want hi onder

Godevaert halp* byzonder

*onder ... halp = met hulp van 

Hollant dat i vier jare bezat*

*Van Alkemade: Hier voor zegt hij agt jaaren. [Onjuist. in vs. 950 is sprake van Robrecht de Fries, die als voogd het land acht jaar heeft bestuurd. Hier is sprake van Godfried met de Bult] 

[980] Met gewalt als menic pat*

*pat = oorlogspad, ten strijde trekken. 

*Van Alkemade: Veldtocht.

Op tie Oestvriezen had begangen*,

*Van Alkemade: Het was de hooghartigheijd en staatregt (?) van Govert niet genoeg gedaan Holland ingenomen en gewonnen te hebben, ten waare hij ook het jegenwoordig Vriesland dat doen Oostvriesland genoemt wierd, ter onderscheijding van dat Westvriesland, nu met Holland verenigt, zijne overwinnende wapenen onderwierp, hebbende ten dien eijnde gedaan, naart verhaal van onsen Schrijver meenige togt op de Oostvriesen, doende en ook lijdende groote schaade, waar van M. Stoke zegt:

'Hij schade de Vriesen veele zeere / Int Jaar Godes M.LXX en twee [1072] / Zoo deede hij de Oostvriesen wee / En sloeg hem af meenigen man, / Groete roef hij hem af wan / En verbornde Dorp en Steden, / Met harde grooter mogentheden,'

Dog dat hij tot zijn oogwit niet geraakt is, dat is, dat hij geen Graaf of Here van Friesland gehult is, blijkt uit dese beijde: hoewel jonger Schrijvers zeggen, gewoon ruijm-schoots te zeijlen, dat hij na 't winnen van een groote Veldslag bij Alkmaar, daar in wel 8000. Vriesen dood bleeven, zoude aangenomen zijn geweest tot Here van Oost- en Westvriesland, 't geen in waarheijd op verre na zoo breed niet is.

Scade gedaen ende ontfangen

Dat i, als alle tirannen ploen*,

*ploen = plegen te doen

*Van Alkemade: Ploen, dat is plegen, of gewoon zijn te doen. Het is een algemeen gevoelen, dat de Geweldenaars, een ongelukkig, en rampspoedig eijnde en dood krijgen, veeltijds verzelt met bloed, en moord, tot straf van hunne booze werken: en ter billijker vergelding vant geen ze andere gedaan en doen lijden hebben. dit wil onsen Schrijver hier mede te kennen geven, alhoewel het tegendeel niet onzelden gebeurt. Andere om nog Godsdienstiger te willen schijnen voegen 'er bij een noodzakelijke en onvermijdelijke Goddelijke bestieringen in het toezenden van een ongelukkig Sterf-lot aande geweldenaars, dog dat onchristelijk en onbedagt, als willende met hun gedagten Wetten van Wraak voorschrijven aan de geene, die gezegt heeft, dat hem alleen de Wraak toekomt, en dat hij het zal vergelden, wiens raadslaagen onnaspoorlijk zijn. Den Rijmkroniekschrijver Stoke is wijzer dan zij alle, zeggende dat hem dese zoo schandelijke en pijnlijke Dood aankwam 'met eenre aventure zwaer'. Dat is, naar onse hedendaagse wijze van spreeken, met een groot ongeluk. Hy sterf dan te Uitregt gevoelende een vreeslijke pijn en smert, zo Stoke zegt, opde 5 Kal. van Maart, dat is den 25 Februarij 1075.

Niet onderevoer zonder bloen*.

*bloen = bloedvergieten

*Van Alkemade: Op bloedige wijze gestorven of vermoord.

Toiletmoord 

Zittende op een himmelickhede*

*himmelickhede = toilet (Lat. secretus = heimelijk, Nederlands: sekreet = toilet)

*Van Alkemade: Dat de Geweldenaar Govert, na dat hij vier jaaren met geweld geregeert had, door ontzag zijner overwinnende wapenen het land heeft ingehouden, is een bekende zaak. Getuijgende verscheijde onse Schrijvers dat hij in die tijd de stad Delft met het Slot of Kasteel vandien zoude gebout hebben, hoewel buijten alle waarschijnlijkheijd, te meer om dat 'er de oude als Stoke en Beka niets van desen Stede-bouw melden, waarom zulks bij verscheijde omzigtige laater Schrijvers werd tegengesprooken, hoewel de Burgemeesterlijke beschrijver van die Stad met desen Geweldenaar als grond-legger van zijne Stad pronkt. Gelijk mede door een algemeene overeenstemming getuigt word, dat dese Geweldenaar na verloop van vier jaaren, sittende op de heijmelijkheijd van onderen int lijf gesteeken is met een javelijn [spies, lans], dat 'er een korte en pijnlijke dood navolgde. Maar dat zulks binnen Delft zoude voorgevallen zijn, getuigt nimand dan onse Schrijver, alhoewel het eenigzins waarschijnlijk is, nadien alle de Jaarboeken getuijgen, dat hij binnen Delft zijn verblijf en woonplaats hielt.  Lambertus Schafnab. en meest al de andere zeggen, dat 'et te Antwerpen gebeurt zij, en dat het bij nagt geschiede, dat het scherp of ijzer in zijn lijf steeken bleef, en dat hij de 3e dag daar van gestorven is, overgebracht zijnde tot Uitregt, of zoo andere willen te Maastrigt. Welk verschil daar van daan komt, om dat beijde dese plaatsen Trajectum genaamt werden. Dog onze Schrijver zegt in het vervolg duidelijk dat het Uitregt was, in de welke zig Govert gekwetst zijnde liet brengen gelijk mede Stoke doet, zulks dat 'er gee reden is om te twijffelen aan de plaats op welke Govert, na veel smert geleeden te hebben, gestorven is.

[986] Tot Dalft, wird hi benede

In zine fondamante getreft

Van Tiriks knape Gizelbrecht*.

*Gijsbert van Brederode. ?

*Van Alkemade: Dat dien grooten Oorlogsman Govert, dus verradelijk gesteeken is door eenen Gijsbregt die een Dienaar was van den jongen Graaf Dirk getuigt onse Schrijver, alsook Stoke, de ovde latijnse Kronijk, en Beka. De Kronyk van Bartholdus Priester van Constans zegt, dat hij een Kok was. Dese Moordenaar is zoo behendig geweest, dat hij dese Daad verrigt hebbende, met de vlvgt ontsnapt is: zijnde hier toe, naar alle mogelijke gedagten opgemaakt en gelast door de gevlvgte Graaf en Gravinne, om door zijn dood gelegenheijd te krijgen om weder te koomen in het bezit van het hunne, t' geen desen Dwingeland, die anders een wijs, en magtig Oorlogsman was, onregtvaardig en met een onwederstaanbare geweld besat.

Ente liet en* t' Uutrechte dragen;

*liet en = liet hem

[990] Dair i starf mit felle plagen.

Ente Willem kort na iem*

*Van Alkemade: De onzeekere Sterftijd van Biscop Willem werd bijde Rijmkronijker Stoke wat naader beschreeven, zeggende dat 'et int leste van April was, zulks dat hij zijnen Medegeweldenaar en Bontgenoot Govert binnen twee Maanden gevolgt is.

'Willem die Biscop starf alzoowel / Daar na in vitgaande Aprel.'

Vrouw Geertruid eerst weduwe van Graaf Floris de I. daar na van Robbert de Vries is overleden int jaar 1113. zoo den Vlaamsen Schrijver Meijerus getuijgt in zijn 3e boek:  'Zij heeft na haer Mans dood twee jaren geregeert, en Robbert de Vries agt jaren, en Biscop Willem met Govert 5. jaren, niet zonder zware oorlogen en groote onrust.'

Ondervoer* dus hoerden wi hem.

*Van Alkemade: Storf.

Tot nog was Hollant zonder zyne

Heare dat en* dede pine.

*Van Alkemade: Het Land. 

 

6. Dirk de IV.

 

[995] Tiederik de sesde Grave,

Ti wt zine Vaders have

Van Godefaert ti Billioen

*Godfried met de Bult, van Bouillon ?

Was gedreven*, is di goen,

*Van Alkemade: Na dat hij 5 jaren als een geweldenaer had geregeert.

Ti mit zynes Stiefvaders* machte

*Van Alkemade: Robbert de Vries

[1000] En ter magen* hulpe, trachte

*mage = verwant. 

Na zyne erfachticheyt stout.*

*Van Alkemade: De Egmondse Kronijk zegt: 'Dirk niet langer konnende verdraagen uit zijns Vaders erf gestooten te zijn, verzamelde een groot leeger met hulp van zijn Stiefvader, en kwam te IJsselmonde daar hij wist dat Biscop Koenraad was, dat hij innam en te gronde toe verbrande.' De Kronijk van Stoke komt over een met onse Schrijver, daar hij ten aanvang van dese Graaf aldus begint:

'Men schreef M. LXX en sesse / Als Diderick had grote langhenesse / Dat Land te hebben weder algaders, / Dat Grave Florens was zijns Vaders, / Met beede en met zire klagte / Versamelde hij Vrienden en Magen, / Ende zijn Stiefvader halp hem echt,'

 

Biscop Willem hade gebout*

*Van Alkemade:  Ten tide van dese Diderik en zijn togt opde wederkrijging zijns Vaderlijken lands en erfs, was biscop Willem en Hertog Govert met de Bult al overleeden, en Biscop Koenraad was gezeeten opde biscoppelijke Stoel te Uitregt, waarom zommige Schrijvers on voorzigtig en tegen de Waarheijd willen dat dese Oorlog tegen de Biscop gevoert zij, maar dat Willem ten zijnen tijde de Sterkte te IJsselmonde gebout hebbe tot dekking van de Landen en Stroomen op en aan de Merwe, waarom de voorgaande Oorloogen gevoert zijn, opwelke Sterkte zig de volgende Biscop Koenraad onthielt, is openbaar uit onsen Schrijvers, als ook uit M. Stoke:

'En is komen te Ysselmonde / Daar gemaakt had tier stonde / Ene vaste Burch, al was onrecht / Die Biscop Willem van Utrecht. / Want hij vernemet ende verstaet / Dat daer is die Biscop Coenraet / Daer wort gevochten vast en zere / Maer jonge Diedric wan die ere. / Want hij die Borch van Ysselmonde / Brande en slechte in de ronde. / En wan mit schepen die wijch mede / Aldaer in die Merwede.

 

En vaste Burge t' Ysselmonde;

Dare* toe Coenraet tier stonde

*dar[e] = daar 

[1005] Oppe was. Dit jeft verstaen

Greva Tierick, en ging beslaen*

*beslaen = beslag leggen, beleggen, omsingelen 

Alomme* en trak zine scepen*

*alomm[e] = alom

*Van Alkemade: Dat hier te water en te lande gevogten is, getuijgen beijde onse Schrijver en de Rijm-Kroniek van M. Stoke, want na dat de jonge Graaf Dirk de Scheep-strijd had gewonnen opde Merwe, rukte hij zijn magt voort Slot van IJselmonde, dat hij bestormde en in brand schoot. De Rijmkronijk en de groote en andere Kronijken verhalen veele zoo kerkelijke als wereldlijke Heeren, die aan de zijde vanden Biscop gesneuvelt en omgekomen zijn.

Tegen op 't Mereweda, daer grepen

Zi mit force ien ander an.

 

Slag om het slot van IJsselmonde

 

[1010] Diederick was 't ti de wyge wan,

Ende stormede* op 't Slot;

*storm[e]de = stormde af op

Ende scoter oppe tot

Iet in den brande rochte.*

*rochte = raakte

*Van Alkemade: Dit sterke Slot Ysselmonde bij den Biscop Willem van Gelre begonnen, en bij de volgende Biscop Koenraad van Zwaven voltrokken, is van den Grave van Holland verbrand int jaer 1076. 

Daer hulp gien water. Watze brochten

[1015] Ti knechten; het most ane den gront.

Biscop Koenraed wurde gewont*

*Van Alkemade: Dat Biscop Koenraad gevangen is genomen, opt Slot getuijgen ook andere, als mede Stoke, maar dat hij gewond wierd getuigt onsen Schrijver. Zeker isset dat hij den Biscop manmoedig in zijne sterkte aangrijpende in een zeer groote verlegentheijd heeft gebragt, eer hij ter overgave konde gebragt werden, t' geen bezwaarlijk zoude geschiet zijn, indien niet de Brand zulks had teweeg gebragt. Dus moest de grootmoedigheijd des Biscops zwigten voor de overwinnende Wapenen van dese jonge Prins, die den gevangen Opperkerkvoogd eedelmoedig heeft losgelaaten na gedaane afstand zijner onregtmaatigen Regtsaantast op den Lande van Zuydholland en de Merwe, zulks dat na zoo veel bloedstortens en Oorloge bij de voorgaande Princen gevoert, bij desen Graaf de Vreede getroffen, en de Rust genooten is. Ziet dit alles bij Beka, Heda, Barlandus, Dousa.

En gevaen (zo men mi zeyde);

Tien* Greva korts los leyde*.

*tien = dien

*leyde = liet

Dus gewan i met mogender hand

[1020] De zegen, en trak in 't lant.

 

Hy berichte* dat lant in vrede

*berichte = bestuurde 

Vyftien jaren, ente* nam mede

*ente = ende 

Ene vrouwe, ti hiete Othilt*:

*Van Alkemade: Al wederom word het Stamhuijs van dese Graven niet gemelt bij onse Schrijver gelijk ook niet bij M. Stok. dog andere en jonger Schrijvers zeggen datze was de Dogter van Frederik van Saxen, zulks dat 'er al wederom reeden is van vermoeden omtrent de hooge geboorte onser Gravinnen, die de laatste Schrijvers tot Dogters van Keijzers, Koningen, en Hertogen zoeken te maaken. Ziet hier van int breede de opmerkingen van P. Schrijver op desen Diderik.

Ente wan*, alse gi weten wilt,

*won, kreeg

[1025] Ein kint Florens an zinder stede.

Hi hevet* begiftigt mede

*hev[e]t = heeft 

Dat Godtshuis* t' Egmont; aldaer*

*Godtshuis = kerk. Oficieel werden giften niet aan het klooster, maar aan de kerk van Egmond gedaan.

*Van Alkemade: Ziet M. Stoke die dese giften verhaalt. Dit begiftigen werd bij onse Egmondse Schrijvers zelden ivergeslaagen. De Monnikken die onse eerste Jaarboeken schreven, trokken hun voordeelen en Vrugten van dese giften, waar voor ze verpligt waren een Zielmisse te leezen, om de milde Princen de Eer te geeven van het vette inkomen van zoo rijkelijke goederen: M. Stoke verhaalt in het bijzonder waar in dese giften bestonden, die daar op, nevens de Egmondse Kronijk van Ja: Leijdis kan worden nagezien.

Starf in ons Heren jaer

MCX [= MXC] en iene mit vrede* [1091]

*Van Alkemade:  Dit komt over een met de Rijm-kronijk, als ook de ovde Egmondse int latijn, zijnde den Graaf in het 30. jaar zijns Ouderdoms, 15 jaaren onder voogdije, en 15. jaaren als Graaf geregeert en geleeft hebbende. Dese rekeninge maakt ook Barlandus, tellende van des vaders overlijden, tot zijn dood toe, dat 30 jaaren uitmaakt, waar van 15 jaaren voorgegaan en mede getelt worden, onder de regeringe van Geertruijd, Robbert de Vries, en Govert met de bult. Dese jonge Graaf Diderik is de eerste geweest, die de eenvoudige titel van zijne Voorouders, die alleen Graven genoemt wierden, vermeerdert heeft met bijvoeginge des lands, daar hij over regeerde. W: Heda getuigt dat hij zelfs den brief gezien heeft inde Abdije van Egmond, die aldus begint:

'Ik Diderik bij Gods Gratie, Graaf der Hollanderen, enz.

Welke brief gegeven en gezegelt was tot Vlaardingen int jaar 1083. Ziet dit ook bij Does de Zoon [Dousa Jr.]. De sterftijd van desen Graaf word bij onse Schrijvers  genoegzaam eenstemmig gestelt op het jaar 1091. waar over P: Schrieckius een zeer naukeurig onderzoek gedaan heeft. Dit getuige ook M. Stoke, die van zijn Vaders dood af een nette rekening opgeeft van zijn regeertijd tot zijn overlijden toe: zulks dat hij 30 jaeren na zijn Vader gestorven is, hebbende zelfs als Graaf geregeert 15 jaren, en de andere 15 jaren onder voogdije en in ballingschap geleeft hebbende,

[1030] Legget* daer oic zinder* stede.

*legg[e]t = ligt

*zinder = zijn

 

7. Floris de II.

 

Na jem kwame an dat bestier

Ti zevende* Greva (getelt hier)

*Van Alkemade: Dat is, omdat onse Schrijver de eerste Diderik niet kent.

Florens; ti te boven ginck*

*Van Alkemade: Dese graaf werd genaamt Floris de Vette, het zij dat hij inder daad diklijvig en vet zij geweest het zij dat zulks veroorzaakt hebbe het getuijgenis van onse Schrijvers die eenpaarig getuijgen dat hij in pragt en weelde, in rust en vreede de zijne voorzaten heeft te booven gegaan: Dit is het dat onsen Schrijver zeggen wil, met zijne Voorouders te booven gegaan te zijn, dat M. Stoke met dese woorden uitdrukt:

Dese hiet Floris de Vette / Met groter eren zonder lette / Zoo leede hij al te male zijn leven / In [onleesbaar], in feeste, in geven / In rijkhede ginch hij te Voren / Hem allen daer hij of was gekoren,

Dit zelve heeft ook W: Beka in Coenraad de 22. Biscop van Uitregt getuigen, met dese zoo nadrukkelijke woorden:

'Dese Floris gezegd de Vette, was fraaij van ligchaam, vreedzaam, mild in aalmoessen, een ijder vorderlijk, niemand schadelijk, en heeft zijne Voorouders in rijkdommen, en in deugden overtroffen. Als ook Barlandus, Beka, Dousa, Buchelius, en andere onze beste Schrijvers.'

Zine Vorders* in menien dinck*.

*vorders = voorouders

*dinck = ge-ding, rechtzaak 

[1035] Den aefte* ane vrou Peternelle*,

*aefte = trouwde

*Van Alkemade: Dat dese Graaf troude met Vrouwe Petronella van Saxen dogter van Hertog Diderik is eenpaarig bij allen. Dit was een groot huwelijk voor Holland, en opzigtig, om dat haar Broeder, staande dit huwelijk of liever staande hare gravelijke Regeering, die zij als Moeder en Voogdesse over hare kinderen trouwelijk waarnam, de keijzerlijke Kroon bekwam, want het Huijs van Saxen stak in die tijden boven alle andere uit in aanzien en vermaartheijd; Zij was een Princesse, die in groot- en manmoedigheijd uitmunte, en die grooter zaaken heeft verrigt, als men van een Vrouw zoude kunnen verwagten.

Tidrix Dochtere* (als wi vertellen)

*dochter[e] = dochter 

Van Saxen*; wes Broder* Lothair

*Kolyn noemt hier in navolging van Melis Stoke Lotharius een broer van Petronilla in plaats van haar  halfbroer. Verg. vs. 1095. Petronilla was geen dochter van Dietrich van Saksen, maar van hertog Dietrich II van Oberlothringen c.q. de Elzas en Hedwig van Formach, die uit een eerder huwelijk een zoon Lotharius van Supplinburg had. Petronilla was dus zijn halfzuster.

*keizer[e] = keizer 

Bi desen Wive jeft i vercregen

[1040] Twie Zonen* by Godes wegen

*Van Alkemade: De Egmondse Kronijk zegt, dat hij drie Zoonen, en een Dogter verkregen heeft als Diderik, Floris, Zimon, en Hadewich. Diederik die na hem Graef wierd; Floris bijgenaamt de Zwarte, Stadhouder van Kennemerland. Zimon. Hadewych, een uitneemend Schone Vrouwe getroud aen den Grave van Gelre.

Die men Tideric en Florens hiet.

 

Jachtconflict met Gale Yges Galama*

*Ontbreekt bij Melis Stoke. Kolyn moet zijn uitvoerige informatie derhalve uit andere bron hebben vernomen, vermoedelijk rechtstreeks uit de Kroniek van Friesland van Ocko Scharlensis et al., die in 1597 werd gepubliceerd. Volgens de Friese Kroniek vond het voorval plaats in 1119. De gebeurtenis komt ook aan de orde bij Gouthoeven en wordt geciteerd door Petrus Scriverius, die aangeeft geen geloof aan het verhaal te hechten: 

W. Gouthoeven: D'oude Chronijcke ende Historien van Holland (Gouthoeven, 1620): 'Noch vinde ick / dat dese Graef Floris eenige twist tegens een Vries Edelman Galoiges [= Gale Yges] van Galama heeft gehadt int lant aldus vertelt: Anno M. C. XIX. hadde Graef Floris van Hollant de tweede van dien name groote twist tegens Galoiges van Galama / om het Bosch van de Creyl / daer Graef Floris dicwils / wanneer hy t' Enckelhuysen oft Medenblic was / in ginc jagen. Ende benam de dienaers van Galama int selve jaer ooc dry winthonden met twee hasen ende ander wilt-vanck: Twelck Galama swoer te wreken an des Graven goet ende bloet / al soudet hem sijn welvaert ende leven kosten. De Graef dit veradverteert zijnde / meende het waren niet dan dreygh-woorden / daer een man wel seven jaren na leefde / heeft evenwel (wanneert hem te pas quam) sijn comste ende jacht aldaer gehouden. Dit siende Galama, is met sijn vrienden ende goetgunders daer by ghecomen / ende heeft den Grave om sijn verleden gewelt ende aengedaene verlies met eenen toornigen moet aengesproken / oock vernoeginge ende vodoeninge daer van begeert / oft andersints woude hy hem selfs daer van voldoen ende vernoegen / met ander meer quaetsprekende woorden. Twelck by den Grave seer qualic genomen worde / ende heeft Galama met sijn stout spreken seer berispt. Waer op Galama seyde: So verre ic een vrye Vries geboren ben / sal ict mijns voor u beschermen / of het sal mijn aen kracht oft macht ontbreken: viel met dien toe / ende soude den Graef doorsteken hebben / maer hy ontviel ende worde ghequetst in sijn rechter arm / ende worde voort van sij Edel lieden ende dienaers die by hem waren beschermt / daer Galama twee van dootslag die haer heere wel eer voorghestaen ende beschermt soude hebben / maer dochten niet dat hy soude toetasten. Doch de twist is ten laetsten by des Graefs Edel-lieden opgenomen / ende sy hebben haer saken op Godefroy den Hertoch van Brabant begeven. Dat vermits die corts daer na int selve jaer starf / en is daer niet van ghecomen. Dus verre vande twist tusschen Graef Floris ende Galoiges van Galama. Welck verhael oft waer is / machmen te recht vragen. Ick twijfel daer seer aen. Sekerlic de Auteur vertast hem plompelijc / als hy seyt dat Hertoch Godefroy van Brabant* int jaer M. C. XIX. overleden is. Dat niet soo en is. Want wy hebben goet bescheyt / dat hy ghestorven is int jaer M. C. XI. Siet de Chronijcke vande Hertogen van Brabant / ende Iohan Baptista Gramay Historia Brabantica, cap.VIIJ. Twelck mijn duchten doet dat al den bras versiert is. Doch ick wil hier gheen harnas om aentrecken / ofte mijn om dies wille tegens yemant versetten: aengesien na desen nimmer twist ofte moeyte sal onstaen om 't Bosch vande Creyl oft Criel: als twelcke nu niet in wesen is / zijnde in voorleden jaren vande Zuyderzee ingenomen. Siet de Caerte van Hollandt / daer sult ghy tusschen Enchuysen ende Staveren (doch naerder aen Staveren als Enchuysen) de Criel vinden.' 

't Is geboert, alse men siet,

Dat hi Greva ginck wt jagen

In dat holt van Kriele*; daer zagen

*Kreilerwoud, voormalig bosgebied, dat zich van de Kreil (later een eiland tussen Stavoren en Medemblik) uitstrekte tot de huidige Waddenzee en Texel. Op dit verzonken gebied baseert zich een andere mystificatie, het Oera Linda Boek.

*Van Alkemade: Dese geheele geschiedenis slaan verschijde van onse Schrijvers over 't hoofd, zelfs ook M. Stoke, dog de Vriesse Kronijk verhaalt dese geheele geschiedenis zeer omstandig, zeggende dat zekere Vries Edelman Galo van Galama int jaar 1119 geschil kreeg met de Graaf van Holland in het Bos Kreijl gelegen tussen Enkhuijsen en Stavoren, nu met de Zuijder-zee weggespoelt, waar van de Plaat-Kreijl nog de Naam behout; over het wegneemen van eenige Windhonden, waarover die Kronijk kan worden nagezien. Zommige Kronijken en ook Snoijus schrijven ook desen Graaf een zwaaren Oorlog toe met de Vriesen, noemende zelfs de verslaage Edelen, dog niet met de waarheijd, getuijgende de oudste en beste, dat dese Prins Floris de Vette een vreedzaame Regeering heeft gehad: t'Is vreemd, dat Stoke van dit voorval niets verhaalt, dese nogtans veel van onze Schrijvers gewagen.

[1045] Zine knapen* ter zelver stee

*Van Alkemade: Des Graven jagers. [Onjuist. bedoeld wordt: ridderknapen].

Ti knapen* van Galame:

*knapen = ridderknapen

En tie benamen ‘er drie honden*.

*De Friese Kroniek specificeert: windhonden.

Alse dat Galama jeft bevonden,

Sprak met dollen en arren moede*

*arren moede zie ook vs 1057. En sprak en ane in arren moede.

Van Alkemade: Euvel, toornig. 

< Dit geve mi God taer toe>

[1050] Moet* ik ten grave en hi min schade

*Van Alkemade: Ontmoet ik. 

En hoen* niet beteren* wil ter stade*.

*ten = den

*hoen = honden, Fries: houn; de wetterhoun en de stabijhoun zijn Friese rassen die als erfhond en voor de jacht gehouden werden. Het woord hoen is niet begrepen door van Alkemade en van Loon.

*beteren = vergoeden

*ter stade = terstond

*Van Alkemade: hoon, schande. [Onjuist]

*Van Loon: hoon [Onjuist]

Zoe ick ein frie Friese ben*

*Van Alkemade: Geen grooter Eer-naam konde van ouds een regt geboore Vries gegeeven worden; nog geen hooger dienst of vermaak hem worden toegebragt dan de Eer-naam dat hij een Vrije Vries was. Met dese eer-naam plagten van ouds de voornaamste deses Volks den anderen te begroeten. Getuijge is hier van Sijbrand Siccama, een wakkere Vries, die de oude wetten van zijne lands-luijden, zelfs die zij onder het Heijdendom gebruijken aant ligt hebbende gebragt, hier van aldus zegt:

'Majores nostri ante Saxonum & Geldrorum tempora, quando Frisica lingua illibata in usu erat, mutuo se salutabant Ela fria Fresa, id est, nobilis liber Friso... Libertatis titulum juresferre & Frije Friesen dici coepimus postquam subinde Francicam & Danicam servitutem exvimus.

Zal 't em vergelden so bat* ic ken.

*bat = veel 

't Is geschiet nae korte tiden,

[1055] Dat ti Greva kwam riden

Ter jacht zoe hi te voren plach:*

*Van Alkemade: Van de onlusten ontstaan tussen den Graaf van Holland, en den Vriese Eedelman, voorgevallen Ao. 1119. zijn door P. Scriverius in zijne aantekeningen op de Holl. Kronijk, omstandig beschreven, verhalende onder andere, dat den Graaf de Dienaers van Galama int jagen hadde afgenomen drie wind-honden, twee hazen, en ander Wild. 

Galama was dar* i 't zagh

*dar = daar 

En sprak en* ane in arren moede

*en = hem

*an[e] = aan 

*arren moede zie ook vs. 1048. Sprak met dollen en arren moede.

*Van Alkemade: In zijnen toorn en gramschap. De Kronijk zegt, dat Galama heeft gezwooren, zulks aen den Graef van Holland te wreken, al zoude zulks zijn welvaren en leven kosten.

Onbeschoft; du* sulst vergoeden,

*Galama tutoyeert de graaf. 

[1060] Heare* Greva, ente beteren* min scha.

*heare = heer 

*beteren = vergoeden

Ti Greve sprac (als ic versta)

Datty behoerde zin Lantsheere

Te ontmoeten mit biter eere*.

*mit biter eere = met meer respect 

*Van Alkemade: meerder eer en ontzag of eerbied.

Ende terwylen i noch sprack

[1065] Indiervoegene, zo trak

Ti riese* Galama zin gewaren,

*rise = dwaze, verg. verrisen, razernij.

*Van Alkemade: Rizende, vertoornde, en van dolle gramschap blakende.

En ieft den Greva toegevaren*

*Van Alkemade: Aangevallen. 

Ente kwest en* in den arm.*

*en = hem.

*Van Alkemade: In de regter arm zeggen de Jaerboeken, en voorts dat de Graef door zijne Dienaren [knapen] ontzet of beschermt is geworden, dat Galama twee van de zelve Dienaers doorstak, enz.

Die knape schoet toe mit gekarm

[1070] Ente* heft Galama doorgraven,*

*ente = ende

*Van Alkemade: Dat Galama door een Dienaer van den Hollandsen Grave zoude doorstoken zijn zegt de Duijtse Kronijke van Vriesland niet, maer dat dit verschil [= geschil] zoude zijn verbleven aen de uitspraek van den Hertog van Brabant, waer van onze Rijmschrijver geen gewag maekt, en dierhalven ook naer 't gevoelen van P. Schriverius niet waerschijnlijk is.

Dat i nedervil daer ave.

Ente* ti bi em waeren zien*

*ente = ende

*zien = zijn 

Cume* ontlopen mit grote pien*

*cume = nauwelijks.

*pien = moeite

*Van Alkemade: Naulijks. 

Dit es geschiet (alse wy leeren)

[1075] In 't Incarnation ons Heren,

XIc en XII jaer.  [1112]*

*Van Alkemade: Het sterfjaar van dese Graef stelt de Holl. Kronijk opt jaer 1123. de VI Nonas van Maert, hebbende geregeert 31 jaer, waer op de Hr. Schriverius zijne bedenkingen aentekenende, rekent, dat het jaer moet zijn 1122. op welk jaer M. Stoke de sterfdag stelt, zulks dat bij uitschrijving aldaer gemist zijnde in plaets van 12 moest werden herstelt 1122. gelijk onze Rijmschrijver wel uitdrukkelijk schrijft. 

I verbeterde voirwair

Dat Godshuse* t' Hegmunde,

*godshuse = godshuis, kerk

Ente* gaf em (als wy vermunden*)

*ente = ende

*vermunden = vernemen

[1080] Jeften* vele tier stont

*jeften = giften

*Van Alkemade: Giften, geschenken.

*Van Alkemade: Door milde geschenken aant Klooster van Egmond zijn genoegzaam het enige dat Melis Stoke van desen Graaf getuigt, schrijvende hem nog geschillen nog Oorlogen toe: waar in dese geschenken bestonden in te zien bij de zelve, en voor al in de Egmondse Jaarboeken van Jan van Leijden de Haarlemmer Karmelijt.  Dat deze hooghartige Princes niet alleen veel geschenken aan de Egmondse Abdije heeft gedaan, zoo tot Zielmissen voor haar overlede Egtgenoot Graaf Floris de Vette, als buijten dien ook meer andere, getuigen de Jaarboeken: Maar ook voornamelijk heeft ze veel gelds te kost gelegt aan 't verbeteren en vercieren van de Abdijkerk, t' welk tot op den huijdigen nog blijkt aan 't getuijgenis op zekere groote voorhoofdsteen, staande boven den ingang van de Kerk tussen de twee hooge toornen, alwaar zij en haar jongen Zoon Diderik al knielende is uitgehouwen, met dit onderschrift:

'Hic Tidric orat, Petronilla hanc decorat'.

welke steen wij zelfs naar 't leven hebben afgetekent met alle deszelfs afbeeldingen, en verdere bij- en omschriften, wel waardig om gezien en voor de nakomelingschap te werden bewaart.

Ente storf* (als wi doen cont)

*storf = stierf 

In zinder joget*, ons Heren

*jog[e]t = jeugd 

*In de jeugd betekent, dat Floris de Vette niet ouder zal zijn geweest dan dertig jaar. Dit conflicteert met de informatie, dat hij meer dan dertig jaar (1091-1122) zou hebben geregeerd. Jacob van Maerlant schrijft tot twee keer toe, dat Floris de Vette tien jaar eerder, in 1112, is overleden. In dat geval komt de bloei van zijn jeugd beter uit, maar klopt ook de berekening van de regeringstijd van zijn opvolgers Dirk VI (45 jaar) en Floris III (30 jaar). Melis Stoke (in de versie van van Alkemade, niet in die van Huydecoper) moet dus een onjuist jaartal hebben aangegeven, maar het betekent ook, dat Floris de Vette als gevolg van zijn verwonding bij het jachtconflict (1112) kort daarop is overleden en zijn vrouw Petronilla het voogdijschap over haar kinderen en het graafschap voor zichzelf opeiste, hetgeen haar in conflict bracht met de Duitse keizer, omdat in het geval van ontbreken van rechtsopvolging (haar kinderen waren daarvoor te jong) het graafschap rechtens aan de keizer zou vervallen en die het grafelijke gebied ongetwijfeld bij het Bisdom van Utrecht zou hebben ondergebracht. Met de hulp van haar machtige halfbroer Lotharius van Supplinburg heeft Petronilla dat weten te voorkomen en het graafschap voor zichzelf en haar kinderen weten te behouden. Floris de Vette is de geschiedenis ingegaan als een vreedzaam vorst, die de (West)friezen met rust liet en zich liever met feesten ophield. Dat is dan wel in het hiernamaals gebeurd.

*Van Alkemade: Dat dese Graaf in zijne Jeugd, dat is, inde bloeij zijnes leevens overleeden is, getuyijgt mede M. Stoke, waar in hij zowel als in het Sterf jaar 1122, overeenkomt, aldus:

'Alsmen schreef elf hondert jaar / Ende XXII. nog daar naar / Starf inde bloeme zijner joegt / Florens die Vette vol meeniger doogt'

Wat zijn Jeugd en Bloeij zijnes leevens aangaat, die is bij dese Schrijver wat ruijm genoomen, dewijl hij hebbende geregeert vant jaar 1091 af tot 1122. toe een man van omtrent 50. jaren zij geweest, in welke niet de bloeij, maar wel de rijpheijd door mannelijke jaaren te vinden is. 

Jare XIc. En twintig mere  [1122]

*Van Alkemade: Ao. 1122

Jare en twie* (als men mi zegt)

*Van Alkemade: Dat Graaf Floris int jaar 1122. op de VIe Nonas van Maart geschreven is, en begraven tot Egmond getuigt ook de oude geschreve Kronijk van Egmond, na dat hij 30 jaaren had geregeert.

[1085] Dat i tot Agmunde* legt.

*Egmond 

 

Regentschap van Petronilla

 

Peternelle, zin Wive, es bleven*

*bleven = ge-bleven.

*Van Alkemade: Dat Vrow Petronella van Saxen de weduwe van Holland en Voogdesse over hare kinderen zijnde 2 onmondige Zoonen, de graavelijke Regeering, met wil der Staten heeft bestiert, met veel wijsheijd en wakkerheijd is een waarheijd die wij tot lof van dezelve Princesse schuldig zijn te melden. Van de welke de here P. Schrijver in zijne aanteekeningen op de Goudse Kronyk getuijgt, wonder te zijn waarom zij bij onse Schrijvers uit het getal der Graaven van Holland, of der gebiedende Vrouwen werd uitgesloten, onder welke men de plaats inruijmt aan Vrouw Geertruijd, die nogtans ongelijk minder tijds en Vlijts in de handhaaving der heerschappije heeft besteed. Voorwaar zij was 'et die het Keijzerrijk in roer heeft gehouden, Rijken naar hare oogen doen omzien, haar Broeder tot de keijzerlijke Kroon gevordert, (gelijk onsen Schrijver int vervolg mede verhaalt) haar Zoon in Vlaanderen gevoert om de graavelijke hair-band te doen ontfangen, hoewel het niet gelukte, en diergelijke groote onderneemingen meer.  Van alle dese hare verrigtingen zijn te zien Abbas Uspregensis, Albertus Crantzius, en voor al Ubbo Emmius, en ten opzigt van haar pragtige komst in Vlaanderen ter vordering van haar Zoon eenen Galbert van Brugge, die daar van inde oude Franse taal omstandig heeft geschreeven.  

Houden, voir hair en dare neven*

*dar[e] neven = daarnaast.

*Van Alkemade: Daar beneffens. 

Ire kinderen, in hant

Dat berichte* over Hollant.

*bericht[e] = bestuur.

*Van Alkemade: Bestier, bewind. 

[1090] Ende gaf mede metter iele*

*metter iele = met spoed.

Den Godtshuse* voer hare mans ziele.

*Godshuse = kerk 

Den zi te Rensburch* hadde gericht

*Rijnsburg

*Van Alkemade: Dat Vrow Petronella de Abdije van Rijnsburg gestigt heeft, is een zaak die ontwijffelbaar is, hoewel Lazius, Snoijus en zommigen weijnigen, de opregting van dit Klooster aan Dirk de 2e omtrent het jaar 903 buijten en tegen de Waarheijd, en aan deszelfs Dogter de Adelijke Waardigheijd toeschrijven; Van dese Dirk is te vooren gezegt, dat hij alsdoen niet in de wereld was, om van des zelfs Dogter, dat ze te Bennebroek Abdis was, voorts is door Stoffe [Stoke] zoo groot en wijdlustig, datze binnen de paalen van een enge aantteekening niet kan werden bevat. Van de zekerheid der Klooster-stigtinge van Rijnsburg, konnen getuigen de schoone en nog wel bewaarde brieven dezer Abdije, die wij alle gezien en behandelt hebben, en van welke wij niet zijn gebleven in gebreke een goed gebruijk van dezelve te maken; Uit welke brieven ten volle blijkt dat deze Gravinne de Abdije van Rijnsburg, en niemand anders gestigt heeft, van welkezoo heerlijke en magtig Abdije wij een breede beschrijvinge hebben opgestelt, met alle de bewijsstukken daar toe behoorende, die ons de Heren Ridderen en Edelen mildelijk hebben medegedeelt, en ten dezen zijnde doen [?] gebruijken.

Twaalf jaren (alse men light [1133]

Bevant) nae ire mans sneven*.

*sneven = sneuvelen, dood.

*1122.  

Haer Broder* jeft zi geheven,

*Opnieuw spreekt Kolyn van broeder in plaats van halfbroeder. Verg. vs. 1037.

*Lotharius III van Supplinburg (hertog 1106-1137, Rooms koning 1125-1137). 

1096] Metter halpen, al tot di kroon.

Ente* hadde te voren schoen

*ente = ende 

Den Keyzers dwank* wederstanden*

*dwank = dwang

*Aangezien de kinderen van Floris de Vette en Petronella (Dirk VI en Floris de Zwarte) nog te jong waren om de leiding over het graafschap op zich te nemen, zou het graafschap volgens het geldende recht aan de keizer vervallen. Wanneer Floris de Vette in 1112 is overleden zoals Jacob van Maerlant en Melis Stoke schrijven en niet in 1122 zoals De Egmondse Annalen en Scriverius in zijn Ovt Batavien beweren, en kort daarvoor (ca. 1110) getrouwd was, waren de kinderen nog onmondig. Petronella verzette zich tegen afstand van het graafschap, waarop keizer Hendrik V een leger zond om haar daartoe te dwingen. De strafexpeditie verzandde, toen Hendrik V in eigen land geconfronteerd werd met opstanden, waarbij Petronilla's halfbroer Lotharius en aartsbisschop Adalbert I van Keulen betrokken waren.

*Keizer Hendrik V

*Omdat de kinderen van Floris II de Vette te jong waren voor erfopvolging zou het graafschap rechtens vervallen aan de keizer. Petronilla verzette zich daartegen, daarbij geholpen door haar (half)broer Lotharius van Supplinburg.

*Van Alkemade: Niemand isser onder alle onse Schrijvers die zoo veel en zoo beschoudentlijk vande uitvoeringen en princelijke bedrijven van Vrow Petronella spreekt als desen onsen Schrijver; Ziet hoe schraal M. Stoke van haar zegt:

'Ende zij bleef houdende voortaan / Dat Graafschap van Holland gemeene / Met hare kinderen die waaren klene.

Zonder een woord meer van haar te melden, als weduwe van Holland: Dog in tegendeel wat groote zaaken zij heeft uitgevoert, in die tijd, is terstond aangeroert. Onse Schrijver zegt duijdelijk datzeden Keijzerlijke dwang heeft weder staan: In haer tijd leefde Keijzer Hendrik de IV. of zoo andere tellen de V. met welke Vrow Petronella geschil kreeg over de erkentenis des Rijks, dat de Keijser bewoog om een talrijk leger naar Holland af te zenden om 'er tot gehoorzaamheijd te dwingen, t' geen hij hoewel bezwaarlijk en met veel moeijte te weeg bragt, dit gaf oorzaak aan haar Broeder Lotheris om ter handhaaving van de regtvaardige Zaak van zijn Zuster Petronella, en getergt door het geweld en de Overlast haar van den Keijser aangedaan, om in het Keijzerrijk een groote opstand te maaken, en het oneer der burgelijke beroertens voort te zetten, t' geen hem zoo wel gelukte, dat hij na de Dood van de Keijzer Hendrik die int jaar 1125 tot Uitregt overleed, na een Rijks stilstand van 8 Maanden zelfs tot de Keijzerlijke Eijks-zetel is opgesteegen, hoewel niet zonder veel gevaar en groote moeijte. Dit is kortelijk t' geene uit de voorgemelde Schrijvers kortelijk uitgetrokken te zeggen hadden, tot verstand van dese woorden onses Schrijvers, zeggende dat Petronella des Keijzers dwang wederstaan, en t' land van Holland ter staade gekoomen was. 

En in stade gestaen den landen.

Ente* starf ave overwaer

*ente = ende

[1101] XIc en XLIII Jaer;  [1143]

*In alle drie de teksten van Alkemade, Dumbar en van Loon wordt het afwijkende jaartal 1143 gehanteerd in plaats van 1144. Ook Scriverius schrijft in zijn Toets-steen 1144. Er is wellicht sprake van een fout van de afschrijver.

*Van Alkemade: Ao. 1143.

*Van Alkemade:  De Rijm-kroniek van Stoke verschilt inde Sterf-tijd van Vrow Petronel een jaar, getuijgende datze overleeden is en begraaven int jaar 1144, t' geen ook andere Kronijken zeggen, en dat opde 10 Kal. van Junij.

Ende laghet te Rinsborch begraven. *

*Van Alkemade: Datze in desen harer gestigten Godshuijse begraven is, getuijgen de Jaarboeken met een algemeene overeenstemming, gelijk ook doet M. Stoke

'Ende was te Rijnsburge begraven / Dat zij stigte met hare have.'

Ja zelfs haar Graf-zerk op welke haar Beeldenis en tegelijk ook haar Naam, hoewel door Ouderdom en het ongelijk der tjden en oorlogen ten deele gebrooken en bedorven, is alsnog in deze Abdijkerk van Rijnsburg voor handen, een overblijfzel door ouderdom eerwaardig en ter betuijging deser waarheijd onweerspreekelijk.

Date* zi vele gaven*

*Van Alkemade: Van de giften en gaven dezer Stigteresse is te zien in de beschrijvinge dezer magtige Abdije bij ons zeer omstandig beschreven, en bewezen met de egte bescheijden daar bijgebragt.

*dat[e] misschien dar[e] = dar, waar 

In hoire* tiden ane* gaf.

*hoir[e] = hair[e] = haar

*an[e] = aan

[1105] Verder vinden wi ni daer af.

 

8. Dirk de V.

 

Tideric kwam an den berichte*

*bericht[e] = bestuur

*Van Alkemade: De netto tijd op welke Dirk aan de regeering is gekoomen, blijft enigszins onzeeker, want nadien zijn Vader Floris de Vette int jaar 1122. overleed [zie de aantekening bij vs. 1082] en zijn Moeder Vrow Petronella de Voogdije zoo over hare kinderen, als over het land waarnam, zoo hebben de Kronijken hier in geen klaar onderscheijd gegeeven, en zij zeggen niet of zulks zij geschiet tot haar Dood toe, dat is tot 1143. of tot de mondigheijt van dese hare oudste Zoon, die zeekerlijk voor s' Moeders Dood, tot rijpheijd van jaaren gekomen, en ter regeering des lands zal aangenoomen zijn, als hebbende dese zijne Moeder omtrent 22 jaaren als weduwe na haar Mans Dood geleeft. Wat 'er van zij, onse Jaarboeken zijn gewoon onse jonge Graaven de regeering toe te schrijven en hun regeer-jaaren te tellen van 's Vaders Dood af, gelijk ook de onse doet, zeggende dat hij tot de regeering kwam na de Dood zijns Vaders, toeeijgende alzoo alle de zaaken der Voogdije, aan de kinderen zelfs. Wat dese Prins aangaat, de verrigtingen van de Princes zijn Moeder zij zoo groot geweest, dat hem hier door niet den Roem kan worden toegeschreeven, in het toevoegen van alle de uitvoeringen aan hem, welken door zijn Moeder zijn verrigt; De volgende vriesse Oorlog en de togt op dezelve, staande de voogdije, werd hem toegeschreeven, als int vervolg.  

Na zinen Vader, als ti geschichten*

*Van Alkemade: Historien. 

Ons zeggen vanne* dese tied.

*vann[e] = van 

Daer rees grote stried

[1110] Tusken ti Friesen en den Grave:*

*Van Alkemade: Het is der Overweeging en der verwondering waardig, te zien de volstandige ja hartnekkige Voorstand der Vriesen in het bewaaren en beschermen van hun Vrijheijt, hebbende verscheijde Eeuwen lang goed en bloed opgezet om te blijven buijten het bedwang der Graaven van Holland, uit het eerste hollandse huijs, ja dese Graaven hebben met al hun magt niet konnen doen buijgen de standvastigheijd van dit Vrije Volk, tot dat eijndelijk de ontzaggelijkheijd van Graaf Floris de V.  gesproten uit den koninklijken bedde van Willem, de vrijheijd der Vrijsen de voet op de nok geset, en hun nevens de Hollanderen een jul opden hals geworpen, t' geen veroorzaakt heeft een zaamen-zweering, die met zijn Dood is verzelt geweest. De Vriesen dan niet willende de Graaf, nog zijne aangestelde Dienaaren ontvangen nog gehoorzaamen, doen den Graaf in de wapenen koomen. Onse Schrijver zegt, dat op het ijs de Veldslag geleevert is. M. Stoke zegt dat het op een harde winter was int jaar 1132. dat is 10 jaaren na zijn Vaders Dood [zie aantekening bij vs. 1082], op welke tijd hij nog een jong Prins was. De uitslag was, dat de jonge Graaf de overwinning wegdroeg, en het Veld, of liever het ijs opt welke gevogten is, behielt medebrengende een groote Beuijt binnen Alkmaar. Ziet van dese togt M. Stoke, Barlandus, en andere.

Oppe* dat yse daer begaven

*opp[e] = op 

Ti Friesen zich na Allekemaer*;

*All[e]k[e]maer = Alkmaar

Ente* vloeden were* van daer

*ente = ende

*wer[e] = weer 

Over des Graven gewalt en here*.

*gewalt en here = gebied, waarover de graaf macht had. 

[1115] Daer bornede* men zere*

*bornede = stichtte brand

*zer[e] = zeer 

T' alleken* kanten, dat jammer was.

*moet zijn t' allen kanten 

Graven Broeder (syt* zekers das)

*syt = wees (imperatief) 

Ti ter eere was genegen,

Florens genant had ter degen

[1120] Gunste overalle* genoech;

*overall[e] = overal

Dat hi fiere wt ongevoech*,

*ongevoech = onbeschaamdheid, verg. onwelgevoeglijk 

Moeder en Broedere bracht in are

Moede*. Des hi en spoede voirware

*are moede = arremoede 

*voirwar[e] = voorwaar

*Van Alkemade: In last, verdriet, Arenmoede, Gramschap. 

Al nae Frieslant by ongedult.*

*Van Alkemade: Dat Floris bijgenaamt de Zwarte jonger Broeder van de Graaf in weerwil van zijn Moeder en Broeder zig bij de West-vriesen en Kennemers begaf, en van hen tot hoofd en Veldheer aangenomen zijnde, gewapenderhand tegen zijn eijgen huijs zig aangekant en opgeworpen heeft, is eenstemmig bij de Schrijvers: dog het opgevatte misnoegen en de Reeden die hem hier toe bewoog, werd niet gemelt, bij onsen Schrijver, anders dan dat hij naar Eer en Roem stont: Doch Stoke spreekt 'er met bescheijd en int breede af, meldende zijne hooghartigheijd en Fierheijd, staande naar de Eeer van de Wereld, hem veel Lof gevende wegens zijn welspreekentheijd en heusheijd, door welke hoedanigheden hij zig bemint maakte bij den Adel en bij de Geestelijkheid, en ontzaggelijk bij zijne Vijanden: Voorts dat hij uit een dolle losheijd en bij zijn eijgen schuld de liefde van zijn Moeder, die op die tijd de regeering nog in handen had, verloor, en dat hij ook zijn Broeder Dirk getergt en tot gramschap verwekt hadde. Waar uit zonneklaar blijkt, dat de heerszugtigheijd en duldeloose genegentheijd tot de regeeringe, die hem door 't regt der geboorte en van zijn jonge jaaren. zoo ten opzigt van Moeder als Broedergeweijgert en afgesneeden was, hem heeft aangezet om bij de Westvriezsen en Kennemers te verkrijgen, dat hem in Holland ondoenlijk was. Daarenbooven getuigt Stoke, dat hij door zijn goede en bevallige hoedanigheden veel Volks, zoo van den Adel als van de Gemeente, tot hem genegen gemaakt had, hier toe heeft ook geholpen, naar 't zeggen van zommige, de overgroote last en schatting, die Dirk het Volk had beginnen op te leggen, inzonderheid de Westvriesen, die een aangeboore haat tegen de Hollandse Graaf hebbende, desen zijnen Broeder tot hun Heer en Graaf hebben genoodigt en gehuld, tragtende hier door de dienstbaarheijd te ontgaan, en hun Vrijheid te bevorderen met de verandering, niet met de vernietiging van Heer. In welk hun voorneemen, schoon het de verkeerde weg was, Floris door zijn welspreekentheijd en aangename ommegang bekwaam was , hun te stijven. Dus meendenze hun Vrijheid dapper bevordert te hebben, met de hulding van desen jongen Prins, die hun tot hoofd en Veldheer verstrekte, met wienze aanstonds te veld trokken, tragtende hun schaade te vergoeden, dieze in de laatste Nederlaag geleeden haddn, met het inneemen van Alkmaar, welke Stad zij in brand staaken, en plonderden, en met het afloopen van al het land tot Haarlem toe, zoo te waater als te land, verbrandende alle de gravelijke wooningen en Slooten aldar geleegen, welke de eerste en oudste Graven gestigt hadden, ten onwaardeerbaren schaade niet alleen des lands in die tijd, maar zelfs van onse tijd, nu ontbloot men de oudste overblijfzels onser eerste Graaven, tot leedweezen van alle Oudheijd/kundige± vertrekkende des avonds wederom naar huijs, volgens de gewoonte van dat Volk± Dit alles getuigt Stoke omstandig uit welke wij dit verhaal getrokken hebben, komende overeen met onsen Schrijver, die dit kortelijk in zijn Rijmen bevat heeft.

[1125] Daer wurt i over* Heare gehult*;

*gehult = gehuldigd (als Heer).

*Van Alkemade: Voor Heer.  

Ente* barnede Allekemaere*.

*ente = ende

*All[e]k[e]maer[e] = Alkmaar

Ti verpinede* Kenemare

*verpinede = leed aangedaan

*Van Alkemade: Bezwaarde, dwong, noodzaakte.

*Van Alkemade:   Van dezen oorlog in Kennemerland en Westvriesland schijven alle beste Jaarboek-schrijvers, als de geschreven Kronyk van Egmond, Barlandus, en veel andere, en voor al M. Stoke.

Mosten jem hulden zi wilden of niet;

Ente bornede* (als men ziet)

*born[e]de = brandden 

[1130] Alse* te Haerleme* komen* waren,

*Als[e] = als, wanneer

*Haerlem[e] = Haarlem

*komen = ge-komen 

's Heren husen dat em sware

Bekwam: want Tiderick

Viel oppe*, ende nam rick

*opp[e] = op 

En arme* in zinder gewoude*.

arm[e] = arm

*rick en arme, uitdr. arm en rijk

*Van Alkemade: Geweld 

Als ti Keizer Lothair beschoude,*

*Van Alkemade:  De broederlijke onlusten tussen Dirk en Floris met deszelfs gevolgen en droeve uitwerkzelen met bederf van wederzijds Onderzaaten, in zonderheijd der Kennemers en Westvriesen omtrent een jaar geduert hebbende, heeft Lotharis de Keijzer, hun moederlijke Oom, van zijn pligt geagt, een Afgezant te zenden, die uit zijnen Naam en gezag de Broeder-vreede bevorderde, dat ook niet een gewenste uitkomst is te weeg gebragt als alle onze Schrijvers, en voor al P. Schriverius hebben te boek gestelt en bewezen.    

[1136] Zant i tien met jonste* en macht;*

*jonste = gunsten 

*Van Alkemade: Wie de Afgezant of gemagtigde zij geweest, word niet gemelt, zommige zeggen dat het een aanzienlijk heer was, een der Princen aan het Keijserlijke Hof. M. Stoke zegt, dat het een Hertog was, zonder hem te noemen. 

Den Gebroeders daer toe bracht,

Zo das zi den pais* betraken*.

*pais = vrede

*betraken = [zouden] betrachten, bewaren

*Van Alkemade: Vrede maakten.

 

Tese* Florens, van wi maeken

*tese = deze 

[1140] Ons woirt (alse* gy hoirt)

*als[e] = zoals

Is korte om ien Wyf* vermoirt*

*Heilwig van Rode, nicht van Godfried en Herman van Kuyc.

*Bij Abstede.

*Van Alkemade: Heer Herman van Arensberge en heer Govert van Kuijk beijde moederlijke Oomen van de Dogter van heer Arent van Rochem, die met hun beijder Zuster was getrout geweest, koomen op deses tijd over hoop te geraaken met den Prins Floris, waar uit zijn Doodgebrouwen, en hij  in de bloem zijnes leevens om hals geraakt is: dat zig aldus toedroeg. De Voogden van dese schone en rijke Jonkvrouw van Rochem staat makende geduerende de voogdije alle hare goederen, slooten, kasteelen en landen in handen te krijgen, en te regeeren naar hun zin, wierden van de Onderzaaten en Leenmannen van die plaatsen, die door de vermaartheijd en groote Naam die Floris inde Vriesse Oorlogen door zijn wakkere en braave hoedanigheden verkreegen had, een beeter bescherming van hem verwagten, aangemoedigt om hem tot hunne Bescherm-heer aan te neemen,  daar door ontzet, want hem ontbooden hebbende, gaavenze hem alle die Vastigheden over in weerwil deser Voogden, en deeden aan hem den Eed van getrouwigheijd, verzoekende voorts dat zij wilden toestaan dat Floris met dese Jonkvrow ten egt mogt treeden: Maar de Voogden, inzonderheijd de heer van Arensberg, brandende van toorn, had 'er niet alleen geen ooren toe, maar vervolgde Floris met de wapenen, zoo veel hij mogt, gelijk ook Floris stout opde hulp en het vermogen des Keijzers zijn Oom des Heeren van Arenbergs landen en luijden bedorf en afliep. Arenberg niet bestand den Prins Floris gestijft door de Keijzer, en door de gunst van de Uitregtze, die met hun Biscop Andries van Kuijk over hoop laagen, tegen te gaan, nam voor om hem met list van kant te helpen, en waarneemende de gelegentheijd dat Floris alleen met hen mannen verzelt uit de Stad Uitregt ter jagt ging, is de Prins door eenige in een hinderlaag getoogen, en op zijn komst wagtende, te Abbesteede met verraad om t' leeven gebragt. Dit is kortelijk de waarheijd van de Moord van desen jongen Prins, hoewelze zommige geschied-boeken anders vertellen. Ziet van dese zaak int breede de Rijmkroniek int leeven van Dirk de VI.

 

Van ti Heare van Cuuk te Trichte*

*Tricht[e] = Utrecht

Ente Arensberghe*; ti stichte

*Godfried I van Kuijc was graaf van Werl-Arnsberg 

Zolk verraet daer i sturf* af.

*sturf = stierf 

[1145] Te Rinesborge licht i in 't graf*.

*Floris de Zwarte was de eerste, die in Rijnsburg werd begraven. 

En ti moerders* mosten lange*

*moerders = moordenaars 

*Van Alkemade:  Dese verradelijke Daat en gruwelijke Moord ter ooren gekoomen van de Oom Lotharis den Keijzer, nam die zoo euvel, dat hij met een leeger afkoomende en met de hollandse magt vereenigt, de Heeren van Kuijk en Arensberg te vuer en zwaard vervolgde, en hun landen  ten gronde toe bedorf, zijnde de Heeren die onmagtig waaren zoo grooten magt te wederstaan, uit den landen geweeken. Onse Schrijver melt van dese zaak niet verder, dan datze Balling des Lands mosten zijn; maar M. Stoke, die van deese zaak wat breeder heeft geschreeven, getuigt dat de Ballingschap geduerde tot des Keijzers dood toe, en datze met Graaf Dirk verzoent zijn onder beding van hulde, trow, en leenmanschap, zijne woorden luijden aldus:

'Den Keijzer trak toe langer vaart / Hij schiet van desen leeven / Als men schreef XIc. ende zeeven / Te groote gelukke en te gevalle / Van Arenberge, die van Kuuc alle / Want zij keerden thant te lande / En booden Grave Dirc te hande / En worden alle daer zijn Man / Dus quam zij des Soendings an.'

Zint* ballinck, dat jen* vil bange.

*zint = zijn

*jen = hen

Dese Tidrick vinde ic af,

Dat i tot ons Heren graf*,

*Heilig Graf, Jeruzalem (pelgrimstocht) 

*Van Alkemade:  Dat de Graaf Dirk zittende in volle rust en Vreede met groote begeerte getogen is naar Jeruzalem ten H. Graave, getuijgen alle de Jaarboeken, een gewoonte dier tijden, der Christen Princen, waar in de alsdoen bloeijende Godsdienst een zeer groote verdienste stelde. Dit is geschiet int jaar 1140. waar inde Rijmkroniek en andere overeenstemmen, hoewel zommige zeggen 1138.

[1150] Mit groeter gere*, is gevaren;

*gere = be-geerte, verlangen

*Van Alkemade: Begeerte. 

Als men onses Heren jaren

XIc en XL. schreef:  

*Van Alkemade: Ao. 1140

 

Van den Paus* verworven heeft

*paus Innocentius II (1130-1143)

Vrybrieven, ter selver stonden,

[1155] Den Rinsborge* en Hegmonde.

*Rijnsburg 

*Van Alkemade: De graaf uit zijne Pelgrimagio des volgende jars wederkoomende, heeft over Italie zijn weg genoomen, en in eijge persoon den Paus van Romen Innocent de 2e. bezogt, hem te kennen geevende, dat zijne Voorvaders het Klooster van Egmond, en zijn Moeder Vrow Petronelle dat van Rijnsburg uit eijge inkomsten gestigt hadden, verzoekende dat dese 2 kloosters zouden werden ontlast vande Oppertoezigts des Biscops van Uitregt, en onmiddelijk afhankelijk gemaakt werden van de Stoel van Romen. De reeden waarom zulks verzogt zij, en het voordeel dat door dese toestand die Godshuijsen toegebragt wierd, is te lang alhier te verhaalen. De Paus stont het verzoek toe en de oorsprongelijken brief berust inde Egmondse Abdije, na dat ze zeer plegtelijk in beijde dese Abdijen geleezen en afgekondigt was. Tot Rijnsburg is dezelve int boek van de Godsdienstige  geschenken, van hoogen Ouderdom te boek gestelt, dezelve is verders in de Egmondse jaarboeken, de groote Kronijk en elders te zien: als ook in onze beschrijvinge dezer Abdije van Rijnsburg.

Hadde ien Wyve ti Sofie* hiet;

*Van Alkemade:  Dat dese Graaf tot zijn Bedgenoot hadde Vrow Sofie, is openbaar bij alle. Onse Schrijver zegt, dat ze was de Dogter van de Palzgraaf aan den Rijn. Stoke zegt Rijnegge.

 

*Sophia van Reineck

Ti was (als men beschreven ziet)

's Palsgreven Dochter van Rine*.

*paltsgraaf Otto van Rheineck en zijn vrouw Geertruid van Northausen.

Daernar* geval* ti pine*

*daernar = daer naer = daarna

*geval = viel voor

*pine = ellende, problemen 

*Van Alkemade: Onlust, Oorlog

[1160] Tussen ti Biscop al* t' Uutricht*

*Van Alkemade:  Van den Oorlog tussen de Hollandse Graaf en den Biscop van Uitregt Herebregt, of zoo andere zeggen Herbregt, of Herbert van Berum, en van de oorzaak en uitslag vandien getuijgen onse Jaarboeken aldus: Int jaar 1158. is Otto Graaf van Benthem Zoon van de Palzgraaf Otto en Broeder van slands Gravinne Sofia, in het land van Twent plonderende van de Herders van de Biscop gevangen genoomen, en t' Uitregt gebragt en van den Biscop naar zijn hooge geboorte in een eerlijke bewaaring gehouden. De Graaf Dirk ter verlossing van zijn Zwager rukt met zijn magt voor de Stad Uitregt en dreijgtze tot een puijn-hoop te maaken; Den Kerkvoogd niet gewaapent tegen zoo groote en onvoorziene belegering, trekt de kerkelijke wapenen aan, en aan de wereldlijk en Burgers de bewaaring van Stads wallen en poorten bevoolen hebbende, treet ter poort uit, met al 't gevolg van zijne Geestelijke en Kerkelijke opgepronkt met hun Choor-vercierzels, met kruijssen, en Vaanen, swaajende de brandende toorsseb om 'er den Ban mede uit te voeren, en den Graaf met den zijnen mede te vervloeken. De Prins ziende dese kerkelijke sleep stont verset, over de vreemdigheijd van dit gezigt, en agtende zijn Fier en grootmoedigheijd te kort gedaan, de wapenen tegend ongewapende te gebruijken, en bevreest voor de Schrikkelijkheijd des Vloeks en den Ban, gaat den Biscop te gemoet en zijn helm en Schild afleggende, is hij bloots voets voor hem nedergeknielt, biddende dat den Biscop met den Vloek niet wilde voortgaan, welke geestelijke Vader den Prins van de Aarde opheffende met hem heeft Vreede gemaakt, ontslaande de gevangen Otto. Dit was den uitslag en het eijnde van desen Oorlog, hoewel uit de Rijmkroniek zoude schijnen te blijken, dat den Biscop niet alleen met dese welbedagte geestelijke wapenen, maar ook met den Zwaarde den Graaf tot dese ootmoedigen verneedering gedwongen zoude hebben.

*al = stopwoordje

En di Greva; datte men Sticht*

*onjuist met hoofdletter. Moet zijn sticht = (men) sticht.

 Roef en struet* beydene. Anne*

*Onjuiste interpunctie. Moet zijn: beydene anne. Herebrecht dreigden, etc. sticht ann[e] = sticht aan.

*struet = destructie, verwoesting 

Herebrecht* dreigden* metten banne*;

*Her[e]brecht = Herbert

*bisschop Herbert van Bierum van Utrecht (1139-1150), opvolger van bisschop Andries van Kuik (1127-1138).

*dreigden = dreigde

*metten = met de 

*bann[e] = ban, kerkelijke ban, banvloek

*Van Alkemade: Den Biscop Herebregt of Herbregt (Stoke)

Ende dwanck en* met oetmoet

*en = hem 

[1165] Dat i wulle* en barevoet*

*wulle = wol, wollen kleed 

*Van Alkemade: Blootvoets.

Di bane* ave* bidden quame*.

*ban[e] = ban, zie vs. 1163. 

*av[e] = af

*quam[e] = kwam

*Van Alkemade: de kerkelijke Ban en vervloekinge.

In 't geboernes* Godts, by name

*geboerenes = geboortejaar

XIc LV. Jaer, .  [1155]

*Van Alkemade: Ao. 1155.

*Van Alkemade: De onlusten tussen Holland en de Westvriessen ten dese jaare weder opgebersten, verhaalt de Rijmkronijk aldus:

Als men elf hondert las / Ende vijfenvijftig onse Heeren jaar / Quamen met oorloge zwaer / Die Vriesen van Dregterland / ende hebben geroeft ende gebrant / Die Kennemaren harde sture / Dit verzagen die gebure / Van Okesdorp ende Poorters mede / Uit Harelem vande Stede / En streeden an hem, en deedze keren / Zwaarlijk ten haaren oneere / En sloegen hem af vliende [op de vlucht]  nogtan / Omtrent negen hondert man.

T' welk zeer wel in alle omstandigheden met onsen Schrijver over een komt, zulks dat de overwinnende wapenen van de Graaf de West-vriessen en Kennemaren noodzaakten Vreede te maaken.

Was 't ien felle kriech* voirwaer;

*kriech = krijg, strijd 

[1170] Daer ti Friesen den Kennemaren*

Mit roef en bornen* zeer bezwaren*.

*bornen = brandstichtingen

*bezwaren = zwaar, moeilijk maakten

*Van Alkemade: Van deze oorlogen met de Vriesen en Kennemers werd int breede beschreven in de Holl. Kronij, en inde Groote Kronijk Div. XII. Cap. 16. 

En ti vane Oxtorp* en

*Okesdorp = Accastorp = St. Aagtendorp (Beverwijk). Zeker is, dat de plaats in de omgeving van Haarlem lag en zelfs een buurgemeente was,  en dat de plaats in staat moet zijn geweest om een leger op de been te brengen om de Kennemers te hulp te komen tegen de Westfriezen.  Accastorp wordt genoemd in het Cartularium Radbodi, een lijst van bezittingen van het Bisdom van Utrecht uit de 9de eeuw, ten onrtechte geidentificeerd met Akersloot. Dus niet in de omgeving van Alkmaar, laat staan in Westfriesland.

*Van Alkemade: -

Huydecoper: (M. Stoke vs. 437 Okesdorp) zostaat hier in Allen, zonder eenig verschil. Waaruit Meerhout p. 456. moet verbeterd worden; by wienmen nu leest, Okerthorpe, voor Okesthorpe. Maar wat is Okesdorp ? Volgens Alk. was het hier Outdorp. En Outdorp was, volgens den zelfden Alk. III. 223. 308. 494. Huisduinen. Doch verandert weder V. 1130. in Oud-Carspel. Van Loon op Kolijn v. 1172. daarmen Oxtorp leest, verklaart het Ouddorp digt onder Alkmaar. Enz. Okesdorp, Oksdorp, Oxdorp, is nu Osdorp; gelijk 't hier in de Vaderl. Hist. B. VII. p. 236, zeer wel genoemd wordt: naamelijk eene der Ambachtsheerlijkheden, die de Stad Amsterdam, in 't jaar 1529, van den Heere van Brederode kocht; en door Keizer Karel V, in zyne goedkeuringe van dien Koop, ook kwaalijk genoemd is, Oistdorp; gelijk het in dien tijd doorgaands genoemd werdt. Commelin, Beschr. van Amsterdam p. 876.  heeft aangetekend, dat daar is een staand meertje, bekend onder den naam van 't Ookmeer; 't welk genoegsaam de leezing van Okesdorp bevestigt. Vandaar konmen den rook en de vlammen uit het dorp Zonden, gelijk Beka het noemt, nu mogelijk de Zandpoort volgends Scriverius op de vermaanig van Pancratius Castricomius, zien opgaan: want dat zegt onze Dichter,

'Dit versaghen de ghebure / Van Okesdorp --'

Hier aan Ouddorp te denken, lijdt de gezonde reden niet; en het is geen gering bewijs van onachtsaamheid. De Ouddorpers waaren zelfs Vriezen, en komen hier altijd voor als Vyanden: zie hieronder by vs. 549. 't Komt echter by den Uitlegger van Kolijn p. 460. alzo wel te pas, als die lange aanhaaling uit eene ongedrukte Kronijk, waardoor hy Florens den Zwarten, omtrent twintig jaaren na des zelfs dood, noch doet spooken in Kenmerland.

Harelehem* kwamen bi hen

*Har[e]l[e]hem = Haarlem 

t' Eynder wych*, dus vielen* ti Friesen,

*t' eynder wych = slotoffensief.

*Van Alkemade: De veldslag.

*Van Alkemade: Verlooren de slag.

[1175] Ente moesten, ter loep*, verliesen

*ente = ende

*ter loep = in de loop van de strijd, uitdr. terloops 

*Van Alkemade: In de vlugt.

Negenhondert, en twint* man bat;

*meer dan 920 man.

*Van Alkemade: De Rijmkronijk zegt omtrent 900. man.

Die dare bleven op di stat*.

*dar[e] = daar

*stat = plaats, plek

Dese Greva is in vrede

Gerastet* en ligget* ter stede*,

*gerastet = te ruste gelegd, rasten = transitief werkwoord

*ligg[e]t = ligt

*Van Alkemade: Gerust, gestorven.

*Van Alkemade: In de Abdijkerk bij zijn voorvaderen.

[1180] t' Egmond* begraven: als i voirwair;

*Kolyn wijkt hier - evenals van Alkemade - af van de gangbare lezing, dat graaf Dirk VI in Rijnsburg werd begraven.  

 

Hadde bericht* XLV. jaer:*

*bericht = bestuurd

*XLV. jaer - 45 jaar. Dit klopt niet met het sterfjaar van graaf Floris II de Vette in 1122, tenzij hij, zoals van Maerlant in zijn Spiegel Historiael schrijft, niet in 1122, maar in 1112 (het jaar van het jachtconflict met Galama) is gestorven. Kolyn volgt hier echter Melis Stoke. 

*Van Alkemade: Ao. 1156.

*Van Alkemade: Onsen Schrijver getuijgt dat de Graaf des volgenden Jaars, na desen Oorlog is overleeden, dog Stoke zegt een jaar later, namelijk 1157. hoewelze beijde zeggen, dat hij 45 jaaren heeft geregeert. Andere schrijvers verschillen veel meer in de Sterftijd van dese Vorst, maar loopen ook verder buijten t' spoor: zeeker is, dat het jaar 1157. is geweest het leste leevens-jaar van Graaf Dirk, als zeer wel opgemaakt heeft P. Schriverius in zijne aanteekeningen op den zelven. [Scriverius volgt M. Stoke, maar verkort de regeringstijd tot 35 jaar]. 

Toe* men schreef, in 't geborenes*

*toe = toen

*geborenes = geboortejaar 

Onses Heren, XIc. LVI. [1156]*

*Kolyn wijkt af van het gangbare jaartal 1157. De reden is mogelijk gelegen in de berekende regeringstijd van 45 jaar. Zie vs. 1181. Van een afschrijffout kan hier geen sprake zijn vanwege het rijmschema. Het gaat me ook te ver om te veronderstellen, dat het jaartal aan het rijmschema is aangepast.

*Van Alkemade: Ao. 1156.

*Van Alkemade:  De Gravinne Sophia zijne weduwe leefde na zijne dood zeer heijliglijk, en liefdaadig aande Armen, zij heeft de ... Galicien bedevaert gedaen, en driemael te Jeruzalem het H. Graf bezogt, en is int jaer 1176. overleden.

*Van Loon: Onzes Heeren elfhonderd zesenvyftig. Meerhout Chron. pag. 457. stelt dit sterfgeval een jaar laater.

M.C.LVII. Theodoricus Comes Hollandiae IX, filius Florentii Crassi Comitis & Petronellae, obiit.

En hoewel dit ook door M. Stoke fol. 48. vs. 41. aldus bevestigd wordt:

Maer die Grave Diederic (1) bleef  / Als men ons Heeren jaer screef / Elfhondert jaer vyftich en zevene / Ende voer ten langen (2) levene. (2) 

(1) Stierf  

(2) Eewig leeven.

Zoo dient men echter aan Kolyn meer geloof te geeven, mids van deeze twee voorgemelde Schryvers, de eerste wel vyftig, en de tweede meer dan honderd en vyftig jaaren laater, dan Kolyn, geleefd en geschreeven heeft: welke, by aldien hy dit sterfgeval niet zelf beleefd heeft, dan ten minste, kort naa het zelve was voorgevallen, moet gebooren zyn. Dog hier strydt niet mede dat zyn Vader op den tweede van Lentemaand des jaars elfhonderdtweeentwintig overleeden zynde (zie onze aanbtekening op vs. 1081.) dees Graaf Dirk, volgens de getuygenis van den zelfden Kolyn, sedert nog vyfenveertig jaaren het Graaflyk bewind zoude gevoerd hebben, mids zyn dood niet naa, maar in het vyfenveertigste jaar zyns bewinds, op den vyfden van Oogstmaand is voorgevallen. Invoege hy, om des zelfs regeertyd hier wat nader te bepaalen, eygenlyk vierenveertig jaaren, vyf maanden, en drie dagen, het zy onder de Voogdy van zyne Moeder Petronelle, het zy in eygen persoon zelf, het aanbestorven Graaflyk bewind zyner Voorouderen, over Holland gevoerd, en staande zyn Huuwelyk twaalf kinderen by zyne Gemaalin Sophia geteeld heeft, wier jongste, Dirk genaamd, in zyne jeugd, vyf jaaren voor zynen Vader, overleedt. Meerhout Chron. Egmond. ad ann. 1151.

M.C.LI. obiit Theodoricus duodenus, Filius Theodorici Comitis & Sophgiae.

 

Epiloog

 

Hier laten wy tesen tide bliven,

[1185] Vane* de Grevan* bat* te scriven

 *van[e] = van

*grevan = graven

*bat = meer, te verbinden met grevan = om nog over meer andere graven te schrijven.

Ente willen van Greve Florens*

*Floris V

*Van Alkemade: Floris de 3e. van die Naam, des voorn. Dideriks oudste Zoon is hem in het Gravelijke gebied gevolgt, int jaer 1157. in wiens leeftijd dese Schrijver schijnd te hebben geschreven, niet alleen deze zijne Rijm-Kronijk, maer ook een vervolg van grooter en breeder verhael van den Grave Floris, waer van aende verlangende ende zeer begeerige Wereld tot nog toe niets vorders vernomen is geworden. 

Hire naere* ien groet gepens*

*hir[e] naer[e] = hierna

*groet gepens = magnum opus 

Onderwinden* te verhalen.*

*onderwinden = van plan zijn 

*Van Alkemade: Een breeder beschrijving

Dit habe ic willen vertalen*,

*vertalen = vertellen

*Van Alkemade: Uit het latijn, daar in de eerste Egmondse schriften in zijn geschreven. [Van Alkemade neemt het woord vertalen letterlijk].

[1190] Omme t' oeffenen dennen* zin*

*denn[e]-n = de*

*zin = geest 

Der luden*; ti mi mit min*

*luden = luiden, lieden, mensen

*mit min = met begeerte, met aandrang 

Dikke* t' oircont* te weten baden.*

*dikke = dikwijls

*Van Alkemade: De kennis der geschiedenis en overleveringen.

*Van Alkemade: Hier uit schijnd te blijken, dat dezen Schrijver, ten verzoeke van eenige bijzondere weetgierige luijden, en niet door list vanden Adel, of vanden Graaf van Holland deze zijne Rijmkronijk heeft opgestelt, waer door niet moet werden verstaen, dat de Egmonders niet verpligt en gehouden waren, om aen te tekenen en boek te houden van des Lands geschiedenissen, en de verrigtingen der Graven, en de andere gemeene Lands zaaken, dat in tegendeel waeragtig is, en plaets gehad heeft, als ons uit oude Klooster-schriften gebleken is, maer dat dit Rijm-werk is geweest een afzonderlinge vereligtinge, en buijten zijne verpligtinge.

Batet ni, ten zal jen ni scaden*,

*Spreekwoord 'baat het niet, zo schaadt het niet', ontleend aan Seneca.

*Van Alkemade: Hier blijkt de nederigheijd en kleijngevoeligheijd van dezen geestelijken Broeder, die schoon bewust ist dat de kennisse van des Lands geschiedenissen, in allen deelen, en voor alle Vaderlanderen ten nutte strekten, egter deze  zijne voorbetuijginge heeft goedgevonden.  

[1194] Datze der jesten* hervaren* zyn.

*jesten = gestae, handelingen, geschiedenis

*[h]ervaren = ervaren  

*Jesten lat: Gesta, dat is, gebeurtenissen of zoo men van ouds sprak Geschigten, een woord bij hem hier voor meermaals gebruikt.

Bid, om Gode*, voer Klais Kolyn.

*Van Alkemade: Om Gode, dat is, naer de gewoone maniere van spreken van die tijd Om Gods wil. 

*Van Alkemade: Dank hebbe den Schrijver dat hij zijn Naem bekend maeckt aen de nakomelingschap, die bij gebreke vandien onkundig ware gebleven van dezen Monnik, een wienze groote gehoudenis en verpligting heeft.  

Escriptum est per manum Nicolai Colini

 

in Hegmont

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1. Dirk I

ca. 916-a.928

 

 

2. Dirk II

ca. 970-988

 

 

3. Arnulf

988-993

 

 

4. Dirk III

993-1039

 

 

5. Dirk IV

1039-1049

 

 

6. Floris I

1049-1061

 

 

7. Dirk V

1061-1091

 

 

8. Floris II

1091-1121

 

 

9. Dirk VI

1121-1157

 

 

10. Floris III

1157-1190

 

 

11. Dirk VII

1190-1203

 

 

Ada

(in naam gravin)

 

 

12. Willem I

1203-1222

 

 

13. Floris IV

1222-1234

 

 

14. Willem II

1234-1256

 

 

15. Floris V

1256-1296

 

 

 

16. Jan I

1296-1299

 

 

17. Jan II

1299-1304

 

 

18. Willem III

1304-1337

 

 

19. Willem IV

1337-1345

 

 

20. Margaretha van Beieren 1345-1354

 

 

21. Willem V

1349-1358

 

 

22. Aalbrecht

1358-1404

 

 

23. Willem VI

1404-1417

 

 

24. Jacoba van Beieren

1417-1433

 

 

25. Filips de Goede

1433-1467

 

 

26. Karel de Stoute

1467-1477

 

 

 

27. Maria van Bourgondie 1477-1482

 

 

28. Maximiliaan van Oostenrijk

 

 

 

29. Filips de Schone

1482-1506

 

 

30. Karel V

1506-1555

 

 

31. Filips II (III)

1555-1581

 

 

www.klaaskolijnnet.nl © 2009